Ik ben in mijn gat gebeten

Het Echt Antwaarps Teater speelt volgend jaar voor het laatste seizoen in zijn eigen schouwburg om vanaf september 2019 een doorstart te maken in de Arenberg. Dat wil niet zeggen dat het volkstheater niet gewoon blijft doen waar ze mee bezig zijn: mensen laten lachen. Musical Vibes ging kijken naar Ik ben in mijn gat gebeten, de laatste voorstelling van dit speelseizoen.

Twee uur lang nonsens

Ik ben in mijn gat gebeten speelt zich af in het appartement van Ann en Jo, een jong koppel dat net hun 4de huwelijksverjaardag viert. Jo is echter vergeten dat dat vandaag is en na wat geruzie, blijft het koppel thuis. Het wordt toch nog een onvergetelijke avond als bovenburen Marina en Piet plots komen binnenvallen. Een ietwat opdringerig koppel dat halsstarrig op zoek is naar een ander koppel om vrienden mee te worden en om te vluchten van Marina’s vader, die volgens Piet het volledige huis aan het overnemen is. Als er na een hoop misverstanden een grote leugen van Jo aan de oppervlakte komt, is het hek helemaal van de dam.

De zaal bulderlacht bij elke schuine mop en de slapstickhumor

Ruud de Ridder speelt, in het stuk dat hij zelf schreef, de rol van Piet. De man heeft een geniale timing en weet gewoon hoe hij op het publiek moet inspelen. Een magistraal moment is er wanneer Ruud vijf minuten lang ‘stomdronken’ op de scene staat en de ene stommiteit na de ander uithaalt om in bloot bovenlijf en veel geschaterlach later weer de coulisse in te duiken. Nicole Laurent is het tweede deel van de tandem. Zij en Ruud zijn zo op elkaar ingespeeld dat zelfs een ongelukkige, niet afgesproken val uitdraait op een hilarisch moment. Met Nick Delafontaine en Anke De Ridder als Ann en Jo is het kwartet compleet.

De zaal bulderlacht bij elke schuine mop en de slapstickhumor. Tafels en kledingstukken vliegen in het rond en glazen worden te hard gevuld. Ook liefhebbers van de verfijndere humor komen af en toe aan hun trekken door kleine zinspelingen of verwijzingen, al komt de interactie met het publiek soms wat vreemd over omdat de acteurs de zogenaamde vierde muur doorbreken en zo het publiek te kennen geven dat ze echt naar nonsens aan het kijken zijn.  

Ik ben in mijn gat gebeten is twee uur lang nonsens, maar dat is helemaal niet erg.

Het EAT doet zijn naam als volkstheater met dit stuk alle eer aan. Het is echt theater voor het volk. Wie dubbele bodems en onderliggende humor verwacht, is aan het verkeerde adres. Ik ben in mijn gat gebeten is twee uur lang nonsens, maar dat is helemaal niet erg.

Wie nog wil gaan kijken moet snel zijn. Het stuk speelt enkel nog op zondag 10 juni en zaterdag 16 juni. Tickets aan de kassa of via: www.echtantwaarpsteater.be.

Door Lien Van Doorslaer

Foto’s: EAT