West Side Story

West Side Story; een monument in de musicalgeschiedenis, kan je deze zomer gaan bekijken in Brussel. Dankzij de verfilmde versie, heeft dit werk van Bernstein, Sondheim & Robbins een plek in het collectieve geheugen gekregen en is het steeds een uitdaging om dit stuk kwalitatief en geloofwaardig op een scène te brengen. Bruxellons doet dit dan ook nog in het Frans. Maar gezien de reputatie die deze producent heeft weten op te bouwen, kan je gerust naar hun versie van West Side Story gaan kijken!

Sfeer, muziek, kwaliteit

West Side Story is kort samen te vatten met de plot van Romeo en Julia. Meisje en jongen uit tegenover elkaar staande partijen worden verliefd, willen hun leven samen verder bouwen maar botsen onvermijdelijk op de vijandigheid van beide “families”. Deze families heten hier de Jets en de Sharks en ze vormen twee rivaliserende jongerenbendes in de straten van New York. Maria komt net uit Puerto Rico en Tony probeert iets meer van zijn leven te maken dan de Jets. Iedereen weet wel dat dit niet met een happy end eindigt…

Wederom weet Bruxellons een sterke musical neer te zetten

Het Team van Bruxellons heeft met z’n vorige musicals als meermaals bewezen dat ze telkens weer met respect voor het origineel werk, de musical in open lucht en in het Frans proberen neer te zetten. Dat is nu ook duidelijk de intentie en er moet gezegd dat de vertaling zeer geslaagd is, ook muzikaal klinkt het Frans prima. Op de cast valt weinig aan te merken. Iedereen smijt zich in zijn rol, met als uitschieters de twee vrouwelijke hoofdrollen – Marina Pangos als Anita en Romina Palmeri als Maria. Beide zijn op en top geloofwaardig in hun respectievelijke rol, met een Anita de levenswijsheid uitademt en een hele enthousiaste maar naïeve Maria. Bij de mannen valt Bart Aerts op als Riff, met een mooi Frans accent. Kaplyn die vorig jaar een hemelse Dood speelde in Elisabeth, kan nu iets minder overtuigen als Tony. Vocaal helemaal juist, is zijn Tony iets te matuur en lijkt de chemie met Maria niet echt aanwezig te zijn. Een blikvanger is zeker en vast ook Bruce Ellison als Doc. De man weet zijn kleine rol gestalte te geven!

Het decor schept een juiste sfeer, al is het spijtig dat de balkonscène geen gebruik maakt van de verdieping en (scheve) trap. De belichting van Laurent Kaye is wederom pico bello, al zijn er enkele gewaagde scènes waar de magie teniet wordt gedaan door enkele castleden die niet het juiste licht vinden. Het live orkest speelt de alom bekende muziek zoals die moet klinken, al mag er een iets strakker tempo aangehouden worden. Dit ligt niet alleen aan het orkest natuurlijk, het is een gegeven doorheen de show en heeft zonder twijfel te maken met de beperkingen in dit openlucht ‘theater’.  De choreo’s tenslotte zijn een zeer goed begin om een modernere look en feel met zich mee te brengen. Sommige zijn af, anderen zijn net iets te simpel gehouden en mogen nog wat verder uitgewerkt worden. Jerome moet zich alvast niet omdraaien in zijn graf.

Iedereen smijt zich in zijn rol, met als uitschieters de twee vrouwelijke hoofdrollen

Wederom weet Bruxellons een sterke musical neer te zetten. De minder punten zijn kleinere zaken waardoor je makkelijk kan kijken, zeker als je naar de sterke punten kijkt. De sfeer, de muziek, de sterke acteurs op scène. Deze West Side Story is er eentje dat gezien mag worden! Wanneer je het mooie en uitgebreide programmaboekje erbij neemt, dan krijg je niet alleen een hele reeks foto’s van de show, maar ook nog een hele uitgebreide achtergrond bij het verhaal van West Side Story.

West Side Story speelt nog tot en met 31 augustus in Sint-Jans-Molenbeek. Meer informatie & tickets vind je op www.bruxellons.be.

Door Patrick defort

Foto’s: Gregory Navarra