Oliver Twist

Met Oliver Twist brengt Loge10 alweer een klassieker op de planken. Geen musicalversie, zoals we die allemaal kennen, maar een theatervoorstelling. Mooi uitgewerkt, met enkele straffe acteerprestaties, al mist het geheel soms wat vaart en overtuiging.

Ontroerend en grappig, maar kan de aandacht niet altijd vasthouden

Londen, 19de eeuw. De kleine Oliver Twist groeit op in het weeshuis van Mister Bumble en Misses Corney. Van een huiselijke sfeer is geen sprake en hij krijgt er amper iets te eten. Wanneer hij het aandurft om een tweede portie pap te vragen, krijgt hij onmiddellijk een bordje ‘te koop’ om zijn nek. En zo belandt hij bij een begrafenisondernemer, die hem behandelt als een hond. Al snel neemt Oliver de benen en leert hij de leuke knaap Dodger kennen, die hem voedsel belooft en een plek om te slapen. Maar voor Oliver het goed en wel beseft, maakt hij deel uit van de bende van Fagin en leert hij de kneepjes van het stelen. En dan gaat het grondig mis…

Het is vooral Aron Wade die de show steelt als Fagin. Hij balanceert moeiteloos tussen de rol van onhandige, meelijwekkende gierigaard en enge schurk

Decor, kostuums en belichting: het totaalplaatje klopt. De voorstelling straalt zonder twijfel de sfeer uit van het Londen van de 19de eeuw. Bij elk van de vele verhaallijnen die het stuk telt, past overigens een eigen decor. Die variatie is leuk en houdt je als toeschouwer aandachtig. Jammer genoeg verloopt niet elke scènewissel even vlot. Ook het verhaal zelf mist wat snelheid. Minder cruciale scènes duren vaak onnodig lang. Beide aktes kennen dan weer wel een nogal bruut einde. De dood van schurk Bill Sikes, vertolkt door Wim Stevens, is eerder lachwekkend dan overtuigend.

Het is vooral Aron Wade die de show steelt als Fagin. Hij balanceert moeiteloos tussen de rol van onhandige, meelijwekkende gierigaard en enge schurk en heeft het publiek met zijn klungelige overkomen en grappige opmerkingen volledig op zijn hand. Jérémie Vrielynck overtuigt als diens sluwe rechterhand Dodger. Hans Ligtvoet speelt naast Mister Bumble ook nog een aantal andere personages, maar trekt – in welke rol dan ook – de aandacht naar zich toe met zijn droge humor. Moora Van der Veken maakt haar theaterdebuut en speelt in Oliver Twist enkele kleine, doch zeer uiteenlopende, rollen. Moeiteloos switcht ze tussen de verschillende karakters. Voor een stuk dat de titel ‘Oliver Twist’ draagt, komt het hoofdpersonage jammer genoeg niet vaak aan het woord. Mil Sinaeve zet echter wel een geloofwaardige Oliver neer. Verlaten, uitgebuit en verlangend naar een beter leven. Mil weet dit alles goed uit te beelden.

Oliver Twist is leuk om naar te kijken en bevat een goede dosis humor, zonder hiermee afbreuk te doen aan het toch wel harde verhaal

Oliver Twist is leuk om naar te kijken en bevat een goede dosis humor, zonder hiermee afbreuk te doen aan het toch wel harde verhaal. Het acteerwerk zit goed en het decor en de kostuums stralen de juiste sfeer uit. Enkel jammer van het wat uitgerekte verhaal en het lage tempo van de voorstelling dat hiermee gepaard gaat.

Oliver Twist is nog tot en met 14 mei te zien in de Rode Zaal van het Fakkeltheater in Antwerpen. Tickets & meer informatie vind je op www.loge10.be

Door Tatiana van den Branden

Foto’s: Wendy de Noier