Kunst & Kitsch
Humor wordt naar een hoger niveau getild tijdens de voorstelling Kunst en Kitsch, bewerkt door Jon van Eerd. In de korte dialogen en eindeloze monologen spelen Liz Snoijink en Raymonde de Kuyper de tegenpolen Lavia Duffet en Mieke Swaab, die gedurende de satire zichzelf beter leren kennen door het leren kennen van elkaar.
Kunst of Kitsch?
Lavia Duffet, toergids van het Lakenhuys Leyhof, leidt dagelijks mensen rond door het verschrikkelijke saaie gebouw. Gedurende haar rondleidingen komt ze er achter dat de waarheid niet altijd is wat mensen willen horen en dat spektakel beter werkt dan de saaie teksten van de stichting. De fantasierijke rondleidingen worden echter niet alleen door het publiek opgemerkt maar ook door de directrice van de stichting voor monumenten, Mieke Swaab. Mieke voelt zich genoodzaakt de altijd theatrale Lavia de zak te geven vanwege haar feitelijke onwaarheden maar besluit om na het ontslag Lavia toch op te zoeken om te kijken hoe het met haar gaat. Hieruit ontstaat een vreemde, maar toch sterke onverwachte vriendschap wat de aanleiding geeft voor een prachtig verhaal.
Tussen de twee dames hangt een fijne dynamiek en de vriendschappelijke chemie tussen de vrouwen komt ook goed naar voren
Het acteerwerk van beide hoofdrol spelers is formidabel. De lange theatrale monologen van Liz Snoijink vormen het fundament van de voorstelling met afwisselend de rationele feitelijke teksten van Raymonde de Kuyper er door heen. Tussen de twee dames hangt een fijne dynamiek en de vriendschappelijke chemie tussen de vrouwen komt ook goed naar voren. In de bijrollen van deze voorstelling staan Arie Cupé als de advocaat van mevrouw Duffet en Liza van Zeijderveld als assistente van Mevrouw Swaab. Beide spelen deze rollen sterk en met veel humor. Vooral Van Zeijderveld zet een geloofwaardig komisch personage neer.
Omdat het verhaal zich op twee plekken afspeelt is het decor zo gebouwd dat het kan rond rijden. Dit geeft halverwege de eerste akte een ongemakkelijk lange pauze waarin het decor wordt verbouwd. De voorstelling verliest hierdoor een stukje dynamiek. Het decor zelf is erg grotesk wat aansluit op het personage van Snoijink. Deze symboliek is ver te zoeken maar wel een leuke knipoog naar het personage.
Wat wel stellig te zeggen valt, is dat het toneelstuk niet voor iedereen is weggelegd
De vertaling en de regie van het stuk is in handen van Jon van Eerd. Van Eerd brengt het, van origine Britse, toneelstuk (lettice and lovage) veel goeds toe in zijn versie. Wat wel stellig te zeggen valt, is dat het toneelstuk niet voor iedereen is weggelegd. De humor en de lange monologen vallen beter in de smaak bij ouderen dan bij jongeren, wat goed te zien was aan de reacties en meningen vanuit het publiek achteraf.
De satire speelt nog tot 1 december in 50 verschillende theaters verspreid over heel Nederland. Tickets zijn te boeken op www.Pretpakhuis.nl.
Door Thimo Meuldijk
Foto’s: Peggy de Haan