Hamilton

Begin 2015 breekt de hype los, de musical Hamilton trekt (off Broadway) volle zalen en zowat iedereen is laaiend enthousiast. Niet lang daarna komt de muziek van Hamilton ook in Europa terecht. Een musical over Alexander Hamilton en rap… Vreemd. Maar het werkt. Het werkt voor de volle 100%. Het nieuws dat de show eind 2017 in première zou gaan in London werd door heel wat musicalliefhebbers dolenthousiast onthaald.

Het theater turned upside down. Door Hamilton

De allereerste toon van het orkest, ontketent een oorverdovend applaus en enthousiast gejoel. Meteen heb je het gevoel dat deze avond een ‘shot’ in de roos wordt. De acteurs, op enkele na behoorlijk onbekend, rappen en zingen er op los. Dat deze musical gecoacht werd vanuit ‘energie’ is meer dan duidelijk. Soms zelfs teveel energie, want voor iemand die niet dagelijks Engels spreekt, gaan er vaak stukken verloren. Maar laat dat dan ook het enige minpunt zijn. De regie en choreografieën zijn heel strak, niemand durft/kan/wil een stap verkeerd zetten. Het plaatje klopt volledig.

De regie en choreografieën zijn heel strak, niemand durft/kan/wil een stap verkeerd zetten. Het plaatje klopt volledig

De cast is geniaal, om het zo te mogen verwoorden. In het begin is het even wennen aan de andere stemmen (dan de CD die we vanbuiten kennen). King George had meermaals de lachers op z’n hand en dit is ook wel nodig om daarna meteen terug in het heftige gedeelte van de show over te gaan. De acteur die Lafayette en Thomas Jefferson speelt, brengt twee uitgesproken persoonlijkheden die je niet snel zal vergeten. Rachel Jon speelt de oudste Schuyler sister, Rachel Anne Go (Miss Saigon) speelt de tweede zus, die het nummer ‘Burn’ fantastisch zingt en acteert. Graag zetten we Giles Terera als Burr in the picture, hij zingt, rapt en acteert fantastisch. Het zou niet verbazen als hij prijzen wint met deze performance. Jamael Westman speelt Alexander Hamilton op zijn eigen, energieke manier. Het doet deugd om van hem te kunnen genieten en niet te hoeven denken aan de weergaloze Lin-Manuel Miranda.

Hamilton heeft – zoals boven beschreven – heerlijke muziek (de musical is ook doorgecomponeerd) en zo zijn er dus verschillende heerlijke momenten. ‘One last time’, het nummer van Washington is een showstopper, ‘Yorktown/ The world turns upside down’ is er ook zo een. En zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Graag zetten we Giles Terera als Burr in the picture, hij zingt, rapt en acteert fantastisch

Wie naar Hamilton wil gaan kijken, surft best naar www.hamiltonmusical.com. Deze site biedt een correct zicht op de beschikbare tickets en er is geregeld nieuws over het releasen van nieuwe zitplaatsen. Hoe je het draait of keert: Hamilton is een hype, iedereen wil het zien, er zijn al duizenden tickets verkocht. Het is drummen voor een plaats. Het is aan te raden de ticketsite meerdere malen per week te consulteren en wie weet valt er een verrassing uit de bus. Weliswaar 80 pond (en meer), maar het loont. Echt waar.

Voor deze musical worden er geen papieren tickets ter beschikking gesteld. Je krijgt na boeking een confirmation-mail toegestuurd. Die dien je mee te brengen en samen met je creditcard voor te leggen. Je krijgt dan toch tickets (leuk als souvenir) en dan is het genieten. Oh ja… Ga niet te laat naar het theater. Het is gemiddeld 30 minuten in de rij staan voor de merchandising. Wij hebben dan ook de helft van de merchandising stand gekocht (I’m not throwing away my shot, you know).

Door Jonas Jacques

Foto’s: Matthew Murphy