Emelien Raats en Sarah Kefi

InTeam brengt de musical Blood Brothers terug naar België: een verhaal over een tweeling die bij de geboorte uit elkaar wordt gehaald, maar elkaar toch tegenkomen en vrienden worden met alle gevolgen van dien. De cast kreeg een workshop van Vera Mann die drie jaar geleden meedeed in Hartsvrienden in Nederland. Musical Vibes sprak met Sarah Kefi die de rol van mevrouw De Leeuw zal vertolken en Emelien Raats die de rol van Linda op zich neemt.

Er zit heel veel in!

Willen jullie in het kort even uitleggen waar het verhaal over gaat?

Sarah: Het begint eigenlijk bij mevrouw Janssens die een heel simpel leven heeft. Ze hebben het helemaal niet breed, maar ze maakt eigenlijk van alles mee waardoor haar leven altijd terug in een puinhoop verandert.

Emelien: Ze heeft al twee kinderen en nu is ze opnieuw zwanger, wat dan een tweeling blijkt te zijn. Haar man verlaat haar dus eigenlijk is één kindje al te veel maar twee al helemaal.

Sarah: Dat is eigenlijk onhaalbaar, want ze zullen dan in een tehuis geplaatst worden omdat mevrouw Janssens het niet aan zou kunnen. Ze komt bij mevrouw De Leeuw werken, de vrouw die ik vertolk, en zij kan geen kinderen krijgen. Ze heeft zich er in het begin van het stuk bij neergelegd, maar dan zit er iemand voor haar die ineens een tweeling krijgt. Dat is de uitgewezen kans om een kind te krijgen en daardoor begint de miserie eigenlijk.

Emelien: De jongens worden dus los van elkaar opgevoed en mevrouw De Leeuw maakt mevrouw Janssens wijs dat als de tweeling elkaar ontmoet en weten van elkaars bestaan, dat ze gaan sterven.

Sarah: Dus ze probeert er eigenlijk voor te zorgen dat mevrouw Janssens haar mond houdt, want zij zijn de enige twee die het weten.

Emmelien: Dan zien we de jongens opgroeien van zeven tot dertig en dan komt er een heel leuk personage, Linda (lacht), waar ze allebei op verliefd worden.

Sarah: Typisch voor een tweeling natuurlijk.

Emelien: Die drie zijn onafscheidelijk, maar natuurlijk een meisje en een jongen…  De vraag is: met wie zal ze de ultieme liefde delen?

Sarah: Het is heel veel drama…

Emelien: En de rest mogen we niet vertellen (lacht).

Iedereen die een rol speelt heeft echt een heel mooi verhaal te vertellen heeft. Die puurheid die er in zit, is zeker speciaal

Het is dus drama, het is heftig. Is het ook heftig voor de cast?

Sarah: Wel, vandaag heb ik al een paar keer een openbaring gehad en dat komt denk ik ook doordat we met Vera kunnen werken. Zij heeft het stuk ook gespeeld dus ze kent het ook heel goed, ook al hebben zij het in een heel andere bewerking gedaan. Maar ze heeft het toch heel objectief benaderd wat ik super tof vind. Ze heeft echt naar de personages toegewerkt en dat was voor ons allemaal echt wel heftig om te ervaren. Vandaag hebben Liesbeth, die mevrouw Janssens speelt, en ik voor het eerst echt gehuild tijdens bepaalde scenes.

Emelien: Voor mij persoonlijk en ik denk ook voor de jongens zijn al de leeftijden die we passeren heftig: wij zijn zeven jaar, we zijn veertien jaar, twintig en dan dertig en dat zijn echt wel heftige overgangen, want soms hebben we slechts twee zinnen de tijd om alles duidelijk te maken en al ouder te zijn.

Is het dan moeilijk om te springen tussen die verschillende leeftijden?

Emelien: Het is heel hard observeren. Ik geef ook les op een school in het middelbaar en daar kan ik echt gaan stelen van hoe de leerlingen zich gedragen en van hoe ikzelf was toen ik achttien jaar was. Eigenlijk is dat confronterend hoor.

Wat spreekt jullie aan in het verhaal?

Emelien: Voor mij absoluut al de verschillende personages. Ik denk dat iedereen die een rol speelt, echt een heel mooi verhaal te vertellen heeft. Die puurheid die er in zit, is zeker speciaal.

Sarah: Ik denk dat het de uitdaging is voor ons om het heel geloofwaardig te brengen, want op zich heeft het een beetje een soapgehalte als we heel eerlijk zijn. Het kan ook wel gebeuren, het is niet onmogelijk, maar ik vind dat wel de grootste uitdaging en dat spreekt mij ook aan.

Ik ben ervan overtuigd ben dat iedereen zichzelf herkent in dit verhaal en zich voelt in een personage

Waarom moet iedereen komen kijken naar Blood Brothers?

Emelien: Omdat ik ervan overtuigd ben dat iedereen zichzelf herkent in dit verhaal. Is het niet in de moeder, is het niet in de verteller dan wel de jongens die klein zijn, de kinderen die rondhuppelen. Ik denk dat iedereen zich voelt in een personage.

Sarah: Zoals mensen die geen kinderen kunnen krijgen, mensen die wel kinderen kunnen krijgen,…

Emelien: Twee milieus, de armoede,…

Sarah: Er zit heel veel in!

Blood Brothers speelt vanaf 5 april in het Fakkeltheater van Antwerpen. Meer informatie en tickets vind je op www.inteam-producties.be .

Door Amber Degeest

Foto’s: Wendy de Noier