Roel Vanderstukken


In het Capitole in Gent vonden afgelopen week de eerste previews plaats van Chaplin, de nieuwste Music Hall productie. Na afloop van de tweede voorstelling voor publiek, sprak Musical Vibes met Roel Vanderstukken. Voor hem is het zijn allereerste musical. Een geweldige ervaring, aldus Vanderstukken.

Ik ben in het verleden wel vaker voor musicals gevraagd, maar deze keer zei ik meteen ‘ja’

In Chaplin de musical speel je de rol van Sydney, de broer van Charlie. Een fijne rol om te spelen?

Het is een erg leuk personage. Ik was heel blij toen ik het scenario in handen kreeg. Ik ben in het verleden wel vaker voor musicals gevraagd, maar ik heb dat telkens afgewimpeld, omdat ik dacht dat het niets voor mij was. Maar dit is een rol met vlees aan voor een acteur en daarom heb ik ook ‘ja’ gezegd. De dialogen zijn snedig en het stuk gaat goed vooruit. Het is bovendien heel leuk om naast een klasbak als Nordin te mogen staan. Die jongen staat op een heel belangrijk moment in zijn carrière. Ik denk dat we nog veel van hem zullen horen. Hij heeft deze kans alvast met beide handen gegrepen.

Staat het personage ver van jouw eigen karakter?

Ik denk dat Sydney zachter is dan ik en dat vind ik eigenlijk wel tof. Ik speel liever een rol die wat verder van mezelf staat. Het is bijvoorbeeld wel eens plezant om in het stuk het deksel op je neus te krijgen als je ontslagen wordt door je eigen broer en om dan de zielenpoot te mogen uithangen.

Ik merk natuurlijk wel dat ik wat groter speel dan gewoonlijk. Ik kan ook niet anders omdat het eigen is aan die wereld en ik mee moet met de rest

Het is je eerste musical. Hoe verliep het repetitieproces? Het genre vraagt allicht een heel andere manier van spelen dan theater of televisie.  

Ja, dat is waar. En ik denk dat dat net de reden is waarom ze mij gecast hebben; om wat te contrasteren met dat ‘grootse’ van het musicalgenre. Ik merk natuurlijk wel dat ik wat groter speel dan gewoonlijk. Ik kan ook niet anders omdat het eigen is aan die wereld en ik mee moet met de rest. Maar ik heb nu een manier gevonden om het toch subtiel te houden, denk ik. Dat verschil in spelen maakt Nordin en mij als duo ook zo speciaal. Ik heb het gevoel, en hij ook trouwens, dat het enorm goed werkt. De regisseur zei recent ook nog dat hij echt twee broers ziet staan op het podium. Er was al heel snel een klik tussen ons en daardoor komen we ook als broers over.

Iedereen kent Charlie Chaplin en zijn typetje. Hoe moeilijk was het voor Nordin om in de huid te kruipen van een van de bekendste acteurs ooit?

Ik ben daar echt van achterover gevallen. Ik ben een week voor de rest van de cast beginnen te repeteren met Nordin en het was ongelooflijk waar hij toen al stond. Hij kende alle teksten, alle nummers en alle scènes al perfect uit het hoofd. Hij was naar mijn mening zelfs wat te goed voorbereid. Ik moest hem soms wel wat losbreken van hetgeen hij gestudeerd had. Maar het is heel mooi om te zien hoe iemand een moment pakt in zijn leven en zegt: “Die rol is van mij en ik ga alles geven”. Nordin is ook echt streng voor zichzelf. Als hij bij het slotapplaus achter het doek staat en ik naar hem kijk vanuit de coulissen, kan ik heel snel aan zijn gezicht zien wat hij zelf van de voorstelling vond. We zijn alle twee wel een beetje perfectionistisch, maar het is mooi om te zien hoe iemand zo in zijn vak opgaat. Een heel straffe prestatie.

Het is echt een machine die constant moet werken. Die is ondertussen geprepareerd, maar moet nu nog geolied en gesmeerd beginnen te draaien

Chaplin is een heel snelle voorstelling, met veel decorwissels. Hoe moeilijk is het om dat allemaal perfect te krijgen?

Het is gewoon een hel. We zijn daar de laatste twee weken enorm hard mee bezig geweest. Wat frustrerend was, was dat we op een gegeven moment de voorstelling tien dagen lang niet gespeeld hadden en we nadien weer alles kwijt waren. Er kruipt zoveel tijd in al die technische dingen. Alles moet heel de tijd goed georganiseerd worden. Ondertussen lopen er dan nog twintig mensen rond om kostuums en dergelijke aan te doen. Het is echt een machine die constant moet werken. Die machine is ondertussen geprepareerd, maar moet nu nog geolied en gesmeerd beginnen te draaien. Wat de cast doet, is echt straf. Ik zou niet tot spelen komen op de scène. Ik zou alleen maar staan denken aan welke kostuums ik nog moet aandoen en wat ik nog allemaal moet verzetten op het podium. Dat is wel een beetje eigen aan musical, maar dit is wel heel extreem.

De wereldpremière van de voorstelling staat in maart gepland. Zal de show tegen dan nog evolueren?

Ja, dat denk ik wel. Een keer dat iedereen niet meer zo hard moet nadenken over kostuum- en decorwissels, gaat het nog twintig procent verbeteren. Daar ben ik zeker van.

Wat vind je zelf het mooiste of leukste moment van de voorstelling?

Eigenlijk mijn solonummer. Ik was daar in het begin zo bang voor. Ik ben geen getrainde zanger zoals de rest, maar ik heb wel een manier gevonden om dat lied breekbaar en eerlijk te zingen. Mariano zei me eens dat dat een moment is dat je moet verdienen in de show. Als je dat moment pakt, kun je daar heel veel krediet mee opbouwen bij het publiek. Het gebeurt vaak dat Nordin en ik in elkaars ogen kijken en denken van: “Dit is zo fijn om te doen”. Het is dus een tof, maar ook heel breekbaar moment. Voor hetzelfde geld kan dat op een avond eens misgaan, maar net omdat het zo fragiel is, is dat mijn favoriete moment.

Ik ben geen getrainde zanger zoals de rest, maar ik heb wel een manier gevonden om dat lied breekbaar en eerlijk te zingen

De voorstelling ademt ook de sfeer uit van het begin van de 20ste eeuw. Voegt dat voor jou een extra dimensie toe aan het stuk?

Ja, ik vind films die zich in die periode afspelen super, dus het is wel fijn om nu eens zelf in die tijd ondergedompeld te worden. Ik vind de kostuums en de decors dan ook prachtig. Als ik dit nu allemaal zie, vind ik het ergens wel jammer dat ik niet in die tijd geleefd heb. De tijd waarin Hollywood begon op te komen, dat moet geweldig geweest zijn.

Heel weinig mensen weten niet wat er achter de façade zit van dat bekende typetje van Chaplin

Wat is nu de grootste sterkte van de voorstelling volgens jou?

Er zijn heel veel sterke punten aan de show. In eerste instantie het verhaal. Ik denk niet dat niemand die hier binnenkomt verwacht om dit verhaal te zien. Heel weinig mensen weten niet wat er achter de façade zit van dat bekende typetje van Chaplin. Het is heel ontroerend. Maar naast die beklemmende momenten zit er ook veel humor in de voorstelling. Het is een show die iedereen kan boeien. Er wordt natuurlijk ook erg goed gespeeld en de muziek is prachtig. Deze versie van Chaplin de musical is bovendien nog nooit ergens gespeeld. Dus kom maar af!

Surf naar www.musichall.be voor tickets en meer informatie over Chaplin de musical.

Door Tatiana van den Branden

Foto’s: Wendy de Noier