Michiel De Meyer

Het gaat hard met de carrière van Michiel De Meyer. Na Ghost Rockers, Beauty and the Beast en Thuis, speelt hij nu al de mannen in Goodbye, Norma Jeane. Daar bovenop vormt hij samen met muzikaal leider Thomas Vanhauwaert ook nog het orkest in deze musical. Een volledige show switchen tussen personages en musiceren, het is niet iedereen gegeven. Musical Vibes sprak met deze sympathieke duizendpoot.

Gewoon fantastisch om te spelen

Hoe verliep de première voor jou? 

Het ging eigenlijk wel goed. Ik was wel wat zenuwachtig, vooral omdat ik trompet moet spelen tijdens de voorstelling. Dat was nog het ergste! Maar op zich denk ik dat dat wel goed ging. Het is een moeilijk stuk, je moet er echt je hoofd bij houden van het begin tot het einde. Het is constant spelen, je moet het publiek van het begin vast hebben om ze pas op het einde terug los te laten, je mag niet slabakken. Als je dan de eerste keer opkomt en je ziet op de eerste rij collega’s uit Thuis zitten, onder andere dé Leah Thys, dan moet je toch eventjes slikken. Het is ook heel fijn om met die twee ervaren madammen te spelen, want je krijgt enorm veel terug van hen. Je kan ook zo goed op hen vertrouwen. Mijn eerste scène is met Anne Mie, dat is een scène van bijna twintig minuten en is super fijn om te doen omdat ze echt veel geeft om te spelen. Ik kan daar heel veel uit pakken, heerlijk! 

Het trompetspel is echt wel een verrijking, hoe lang speel je al en hoe komt het dat je mee de muziek maakt?

Ik ben begonnen met trompetles toen ik tien jaar was. Dan heb ik heel lang gespeeld, gewoon op muziekschool en ik heb daar al mijn jaren afgemaakt. Voor de audities zocht Judas een acteur die kon zingen en ook een instrument kon bespelen. Het stond toen nog open of het alleen met piano zou zijn of niet. Maar ze vonden het wel leuk als er een extra instrument bij zou zijn. Tijdens de repetities is dat dan kalm aan begonnen. Hier en daar een stukje meespelen. Er waren toen al een paar partituren uitgeschreven. Maar uiteindelijk is er alleen maar bij gekomen en waar het kan speel ik nu. Ik ben eigenlijk best vaak op toneel dus dat maakt het toch extra moeilijk met om te kleden, trompet te pakken, spelen, terug omkleden… Maar het is echt fantastisch om te doen. 

Het is heel fijn om met die twee ervaren madammen te spelen, want je krijgt enorm veel terug van hen

Wat vind je persoonlijk het tofste in deze voorstelling om te doen? 

De allerlaatste scène van mijn Henry-karakter. Ik sta dan klaar om te vertrekken. En in het begin van de voorstelling hoor en voel je in de zaal een reactie van: “Wat voor een rare kwiet is dat nu?” Dat is gewoon een fan. Op het einde van de voorstelling hoor je wanneer hij afscheid neemt een zucht van sympathie passeren. Dat is echt waar fantastisch. Nu ik het vertel krijg ik vanzelf een lach op mijn gezicht.

Goodbye, Norma Jeane is nog tot en met 5 maart te zien in de Rode Zaal van het Fakkeltheater in Antwerpen. Meer info & tickets vind je op www.judas.be. 

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier