Line Ellegiers en Michiel De Meyer

Line Ellegiers en Michiel De Meyer informeren deze dagen iedereen over het reilen en zeilen op de set van 40-45 via het Instagram account van de productie. Het spreekt vanzelf dat ze dus bij de best geïnformeerde mensen over de hele show zijn. Musical Vibes sprak met hen.

Er wordt niets uit de weg gegaan

 Wat doen jullie in de voorstelling?

Line: Ik speel de rol van Marie. Dat is het liefje van Staf, die gespeeld wordt door Jelle Cleymans. Marie is tot over haar oren verliefd op Staf, maar als hij de keuze maakt om voor de Duitsers te gaan en een Vlaamse SS-er te worden, dan gebeurt er van alles en nog wat. Heel spannend en een hele leuke verhaallijn om te vertellen.

Michiel: Ik speel mee in het ensemble; ik ben bakker, verzetsman en nog van alles. Als Jonas ziek wordt dan speel ik zijn rol, Louis. Die speel ik sowieso voor de schoolvoorstellingen.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik ervan schrok hoe ver dat het van ons, jongeren, van ons bed ligt

De preview is al mooi, hoe ligt dit in verhouding met de rest van de show?

Michiel: Toen we met iedereen voor het eerst de tribunes opgingen, hebben ze ons ook de eerste tien minuten laten zien en ik was toen al van mijn sokken geblazen. Dat was de allereerste keer en toen was er nog niets in de zaal. Nog geen licht, nog geen decor, niks. Ik vond dat toen al fantastisch…

Line: Er komt nog zoveel meer!

Michiel: Ja! Echt veel meer!

Line: Zelfs wij staan versteld van wat er allemaal nog komt. Maar die eerste tien minuten zijn heel mooi, het is een heel mooie opener, ’t is ook een heel belangrijk gegeven. Maar daarna komen er nog zoveel scènes waar je ogen van gaan blinken.

Michiel: Gedurende de repetities dacht ik alleen maar “Ook dat nog!” Er bleef maar bijkomen!

Jullie staan al ver van WOII, wat betekent dit verhaal voor jullie?

Line: Ik moet eerlijk toegeven dat ik ervan schrok hoe ver dat het van ons, jongeren, van ons bed ligt. Ik speel een zeer gevoelige scène en Jo De Meyere kwam naar mij, al wenend, hij pakte me vast en hij vertelde mij hoe al zijn herinneringen van toen gewoon terug naar boven werden gehaald door dit te zien. Voor mij was het zo pakkend, want dat was door mijn scène. Ik heb het nooit zelf meegemaakt, maar bij oudere mensen opent het wel heel wat verhalen en het is enorm mooi om dat samen met hen te mogen beleven. Ik denk dat er heel veel mensen van onze leeftijd niet beseffen wat dat allemaal is geweest.

Michiel: Nee, inderdaad. Je speelt heftige scènes en je kan je niet dieper in het verhaal gooien dan wat we hier doen én toch kan je je nog niet voorstellen hoe het geweest moet zijn. Dat zeggen we soms tegen elkaar. We zijn nu zo dicht bij het simuleren als we maar kunnen, we hebben geweren vast, we schieten daarmee, maar nog kunnen we het ons niet voorstellen. Dus ik vind het zeer belangrijk dat we dit spelen en ook voor scholen, dat zij komen kijken. Op een bepaald moment is er een scène in het Sportpaleis, hoe ze de mensen ervan wilden overtuigen dat Joden slechte mensen waren. Als je daar speelsgewijs in meegaat, dan denk je echt dat sommige mensen vroeger toch gewoon meegingen in wat er gezegd werd. Je kan je dat niet voorstellen!

Line: Dat is dan ook weer interessant. Wij kennen de geschiedenis nu. Wat Hitler heeft gedaan was slecht. We kennen het einde eigenlijk al. Maar nu spelen we als acteurs dit verhaal van het begin. Hoe je meeging in wat Hitler zei en hoe je mee kan gaan in het feit dat je mensen misschien toch niet zo goed kan vinden. Dat is zo gek om als actrice te beseffen dat die mensen dat toen zo hebben meegemaakt. Die geloofden gewoon dat Hitler de juiste dingen zei en dat dat de toekomst was.

Michiel: Want alles spreekt zich tegen. Vanaf we nu een hakenkruis zien, is er iets in jezelf dat zegt: “Pas op, dat is slecht”. Maar bij deze voorstelling mag dat niet als je daarin meespeelt.

Line: Ja, dat maakt het heel interessant.

Je kan je niet dieper in het verhaal gooien dan wat we hier doen én toch kan je je nog niet voorstellen hoe het geweest moet zijn

Omschrijf de voorstelling in vijf woorden?

Line: Vijf?

Michiel: Spektakel, sowieso!

Line: Ja! Vergeving.

Michiel: Ook Liefde.

Line: Ja, dat wou ik ook net zeggen.

Michiel: Familie.

Line: Horror en pijn.

Michiel: Ja, ook. Er wordt niets uit de weg gegaan. Dat gaat het publiek ook merken als ze komen kijken.

Line: Alles wordt getoond!

Michiel: Het is geen Studio 100 sprookje, absoluut niet. Maar daarom niet slecht. Heel goed zelfs! Beter dan 14-18!

40-45 speelt vanaf 7 oktober in het Studio 100 Pop-Up theater te Puurs. Info & tickets op www.40-45.live.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier