La Dame en Noir

Na Particles of God, kiest Isabelle Beernaert ervoor om haar ervaringen van de voorbije jaren op de planken te zetten. “Een geschenk voor zichzelf”: zo beschrijft ze zelf La Dame En Noir. Een totaalbelevenis is het vast en zeker!

Mooie totaalbeleving

La Dame En Noir gaat over hoe Isabelle de voorbije periode beleefde: hoe ze omging met de diagnose van kanker, hoe ze in een strijd stond met leven en dood en hoe ze het leven uiteindelijk heeft aanvaard. Daarnaast ontdekte ze ook door een DNA test dat de vader van haar grootmoeder niet echt haar vader was. Deze ontdekkingen en tegenslagen kleuren de voorstelling. Door middel van live percussie, die de hartslag symboliseert, dansen verschillende vrouwen op het ritme van de muziek. Zoals de titel misschien al kan verraden, zijn ze allemaal in het zwart gekleed. Doorheen de voorstelling  veranderen die zwarte kleuren wanneer er geleidelijk aan verschillende tinten verschijnen tussen de zwarte kledij. Die tinten belichamen het positieve, dat toch telkens aanwezig is – ook bij tegenslag.

Alles wat er op de scène staat of wat er gebeurt, heeft een diepe betekenis

Het podium bestaat uit takken die van boven het podium naar beneden hangen. Door de mist die tussen die takken hangt, ontstaat er een mysterieuze sfeer op het podium. Verschillende lichtschakeringen die de danseressen volgen tijdens hun bewegingen, zorgen ervoor dat zij het middelpunt van de aandacht blijven. Leuk dat de percussioniste daarnaast ook steeds op het podium staat, zodat de aandacht op die hartkloppingen wordt gevestigd. Tijdens de voorstellingen klinken er stukken tekst, die toepasselijk zijn bij het verhaal. Jammer dat in het begin de teksten in het Engels zijn en dat ze later zelf door Isabelle zijn ingesproken. Om de eenheid van het verhaal te versterken, zou het beter zijn om voor één van de twee mogelijkheden te kiezen.

Het is duidelijk dat deze voorstelling verschillende lagen heeft. Alles wat er op de scène staat of wat er gebeurt, heeft een diepe betekenis. Noodzakelijk is dus om op voorhand door te nemen waar het verhaal over gaat. Deze voorstelling gaat namelijk bijna de spirituele kant op, waardoor achtergrondkennis zeker aangewezen is. Op die manier kruip je mee in Isabelles verhaal. Des te leuker is het daarom wanneer Isabelle zelf op het podium verschijnt om samen met haar danseressen haar verhaal te vertellen. Rosalie Schilder, Annlydie Groenen, Klaudia Mierzejewska, Emma De La O, Sofie Konings, Rafia Bazzi en Manon Beernaert-Riflettivo leven zich helemaal in tijdens de voorstelling. Ze zuigen het publiek mee in het verhaal en door middel van hun mooie bewegingen in combinatie met de juiste mimiek, zorgen ze voor mooie eenheid. Lieve Willems zorgt voor de live percussie en maakt grote bewegingen om het ritme te accentueren. Wanneer ten slotte Isabelle op het podium verschijnt om mee te dansen, ontstaat er een mooi geheel. Jammer is echter wel dat, hoewel het in essentie om een dansvoorstelling gaat, er meer wordt bewogen dan werkelijk gedanst. Dit is natuurlijk een keuze, maar het is jammer dat er niet gebruikt wordt gemaakt van het talent van de danseressen, die zeker meer konden. Ook lijkt de voorstelling nogal lang te duren en stagneert het verhaal in het midden. Het lijkt niet meer duidelijk waar we zitten in Isabelles verhaal en elke beweging lijkt op elkaar. Een crescendo naar een hoogtepunt wordt gemist.

La Dame en Noir is een mooie totaalbeleving

La Dame en Noir is een mooie totaalbeleving: het mooi decor, de juiste lichtschakering in combinatie met de danseressen die een evolutie ondergaan, maakt een mooie voorstelling. Jammer dat er geen inleiding van het verhaal wordt gegeven of dat er geen uitdagendere vorm van dans wordt gebruikt. Desondanks is La Dame en Noir een mooi verhaal van Isabelle Beernaert.

La Dame en Noir speelt voorlopig tot 29 maart in België. Daarnaast touren ze verder doorheen Nederland en België. Meer info en tickets vind u op www.isabellebeernaert.com.

Door Amber Degeest

Foto’s: Kim Vos