Ja Chef, Nee Chef

Take Twee producties, het theaterkindje van Ben Bervoets en Jerry Verhaert ging dit weekend in première met het stuk  Ja Chef, Nee Chef in de Kleine Fakkel. Het stuk is geen billenkletser zoals we die van Take Twee verwachten, maar een stukje theater dat je ontroert en laat lachen. Musical Vibes was te gast op de generale repetitie.

Geen dijenkletser

 Ja Chef, Nee Chef speelt zich af in het buitenverblijf van Helmut Schmidt, de directeur van een goed draaiende beschuitenfabriek. Om uit te maken wie zijn nieuwe assistent wordt, nodigt hij twee van zijn werknemers een paar dagen uit op zijn buitenverblijf. Zij moeten strijden om de functie en proberen mekaar daardoor dikwijls de loef af te steken. De twee sollicitanten zijn tegenpolen van elkaar. Toby is de bescheiden selfmade boy en Patrick is de vlotte fils-à-papa. Wanneer ook nog een zekere Nathalie op de proppen komt, duiken er allerlei spoken uit het verleden op.

Er zitten toch nog wel wat humoristische elementen in en die worden deze keer afgewisseld met chantages en romantisch rode spots

Helmut Schmidt is een verschrikkelijk eigenwijze egotripper die alleen goed staat met zichzelf en denkt dat de wereld aan zijn voeten ligt. Hij heeft nooit hard moeten werken, maar is wel stinkend rijk en laat anderen voor hem werken. Een irritant figuur, zeer sterk neergezet door Jerry Verhaert. Verhaert zou normaal de rol van Patrick op zich genomen hebben en Paul Peeters die van Schmidt, maar door ernstige gezondheidsproblemen moest die laatste noodgedwongen verstek laten gaan. Verhaert leerde snel de rol van Schmidt en hoewel het een hele brok tekst is, trekt hij zich goed uit de slag. Wanneer Jerry het podium opkomt zuigt hij de aandacht gewoon naar zich toe. Dat heeft waarschijnlijk ook wel wat te maken met de aparte kledingstijl en de toupet die Helmut Schmidt er op nahoudt. Hij acteert zeer sterk en doet zelfs in zijn lichaamstaal en spelstijl af en toe denken aan David Davidse.

Ben Bervoets speelt Toby, een man die het niet altijd gemakkelijk had in zijn leven en door de promotie hoopt op een nieuwe start. Hij is een man die vecht voor eerherstel en weet daardoor wel heel charmant over te komen. Bervoets vertelt zelf dat hij het best moeilijk heeft zich in te houden on stage. “Normaal pik ik dikwijls in op wat gezegd wordt op de scene en freelance ik tussen het script door. Met een verhaal als dit, is dat gewoon niet mogelijk. Het is een ander stuk dan de mensen van ons gewoon zijn, maar we willen graag laten zien dat we meer zijn dan een komediegezelschap.” Bervoets vervult die rol zeer goed. Hij weet als Toby echt wel het juiste gevoel aan het personage te geven en zorgt voor het tegengewicht om de lepe Patrick van wederwoord te dienen.

Want die Patrick (met CK!, overigens) is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Hij is misschien wel wat naïef, maar hij hoopt door zijn rijke familie uit te spelen een streepje voor te hebben bij de baas. Kevin Hooge – beter bekend als kleine Rikki in Lili en Marleen in de jaren 90 – sloot pas 5 weken voor de première aan bij de cast. Nadat Jerry Verhaert de rol van Schmidt ging spelen werd de derde kaalkop in het clubje gecast als Patrick. En wonder boven wonder werkt de interactie met Bervoets super. De dynamiek tussen die twee zit juist waardoor het hele verhaal wel het juiste tempo meekrijgt. Saly Salem moet met de rol van Nathalie voor het vrouwelijk tegengewicht zorgen. Ze staat flink haar mannetje tussen de anderen, wat best een knappe prestatie is als je weet dat deze dame slechts vijf jaar geleden met acteren begon.

Take Twee Producties toont dat ze in staat zijn om ook een andere kant van zichzelf te laten zien en steeds bereid zijn zichzelf te blijven vernieuwen

Ja Chef, Nee Chef is geen dijenkletser, maar wel een goed stuk. Er zitten toch nog wel wat humoristische elementen in en die worden deze keer afgewisseld met chantages en romantisch rode spots. Hiermee toont Take Twee Producties dat ze in staat zijn om ook een andere kant van zichzelf te laten zien en steeds bereid zijn zichzelf te blijven vernieuwen. Sterk onderdeel van het spel blijft het Antwerps dialect. Take Twee profileert zich daarom als een klein volks theatertje en vervult die rol met verve. Het geheel mist op deze generale repetitie nog wat jus, maar de enige remedie daarvoor is spelen, spelen, spelen. En wel voor publiek. Dat zeker en vast zal genieten van het avondje uit in de kelder van het Fakkeltheater. Dan zijn wij er zeker van dat er een geoliede machine op de bühne zal staan.

Ja Chef, Nee Chef speelt in de Kleine Fakkel in Antwerpen tot en met 17 december. Tickets en info via: www.fakkeltheater.be.

Door Lien Van Doorslaer

Foto’s: Patrick Defort