The Last Five Years
Na het prachtige Vergeet Mij Niet, komt BSO Producties als nieuwe professionele productie met een even mooie musical: The Last Five Years. Twee acteurs en zeven muzikanten brengen je naar de relatie van Jamie en Cathy op een asymmetrische tijdslijn.
Twee kanjers
Cathy en Jamie leren elkaar kennen op het moment dat hun leven op een kantelpunt staat. Jamies eerste manuscript wordt opgepikt door een uitgeverij en Cathy heeft grote hoop om door te breken als musicalactrice. Waar Jamie op de golf van succes kan surfen, blijft het voor Cathy echter een rimpel op een kalme vijver. Dit verschil drijft een wig in hun relatie, met alle gevolgen van dien.
Geen afleiding, geen toeters en bellen, enkel twee acteurs, het verhaal en de muziek
Het uitzonderlijke aan het script van The Last Five Years, is de verschillende tijdslijn waarop Cathy en Jamie zich bevinden. Terwijl Jamie het verhaal van hun relatie chronologisch vertelt, begint Cathy aan de breuk en gaat ze stap voor stap naar hun kennismaking toe. Het verhaal op zich is er eentje dat we allemaal wel kennen; man en vrouw ontmoeten elkaar, worden verliefd, trouwen en gaan terug uit elkaar. De kracht van The Last Five Years zit, naast de asymmetrie, in het feit dat hun verhaal door alleen de twee protagonisten verteld wordt. Geen afleiding, geen toeters en bellen, enkel twee acteurs, het verhaal en de muziek.
Wanneer Charlotte Campion het openingsnummer zingt, hoor je de zaal als het ware naar adem happen. Als binnenkomer kan dit tellen, de pijn van Cathy wordt gedeeld door iedereen. Het contrast kan niet groter zijn dan met het eerste nummer van Jamie. Er zit vijf jaar tussen en Jamie bezingt hoe goed het leven wel is. Zijn eerste boek krijgt vorm en hij heeft de vrouw van zijn leven ontmoet. De casting van deze twee prachtige acteurs kon niet beter gebeurd zijn. Michiel De Meyer brengt Jamie als een spring-in ‘t-veld die dicht bij hem ligt, maar kan in zijn laatste scènes tonen wat hij nog kan: hij brengt de gelaagdheid van Jamies gevoelens voor Cathy en de bewuste scheve schaats zeer knap. Ook vocaal staat hij stevig in zijn schoenen en rijdt hij geen scheve schaatsen. Charlotte schittert in deze rol die op haar lijf geschreven zou kunnen zijn. Het vocale vuurwerk waar zij mee uitpakt doet de zaal enkele keren ontploffen en haar spel is vlekkeloos en vol emotie.
De casting van deze twee prachtige acteurs kon niet beter gebeurd zijn
Het decor van Pieter Debeerst en de regie van Manu Jacobs zijn zeer belangrijk in deze voorstelling. Ze helpen je de hele voorstelling om de juiste tijd en situatie te situeren. Vijf verschillende kisten op vijf verschillende niveaus en vijf paar foto’s symboliseren de jaren van de relatie. De kisten tonen meer en meer schade en het niveau waarop ze staan daalt naarmate de tijd verstrijkt. Bij elke scène wordt de bijhorende foto mooi uitgelicht. Niet alleen hier is het lichtplan effectief, het werkt zeer sterk om elke scène intiem te maken. Vermits beide acteurs constant op scène blijven, is het belangrijk om hen geen afleidende factor te laten worden. Dit gebeurt wel tegen het einde, wanneer Michiel de minnares, Elise vormgeeft. Het beeld klopt hier minder en is eigenlijk overbodig.
Het orkest brengt de muziek voortreffelijk. Soms worden ze wel weggedrukt door de acteurs. Niet alleen op dat punt is er nog een beetje werk aan het geluid. Tijdens deze première mankeren beide stemmen soms warmte en klinken ze naar het schelle af, wat soms tot onverstaanbaarheid leidt. Gelukkig genoeg is dit niet constant en haalt het je niet uit de voorstelling.
Twee kanjers van acteurs, een sterk live orkest en een regie die je enorm helpt om van het verhaal te genieten
The Last Five Years is een voortelling die je moet gezien hebben. Twee kanjers van acteurs, een sterk live orkest en een regie die je enorm helpt om van het verhaal te genieten, wat verwacht je meer van een musical die je meeneemt in een emotioneel verhaal!
The Last Five Years speelt nog op 26 en 27 mei in de Rode Zaal van het Fakkeltheater te Antwerpen. Meer info & tickets op www.bso-producties.be.
Door Patrick Defort
Foto’s: Wendy de Noier