Ster(musical)acteur Sterartiest

Je bent 22 jaar en studeert af aan de Fontys Hogeschool in Tilburg, richting musicaltheater, en staat klaar om het vak in te stappen. Niemand die op dat moment ook maar enig vermoeden heeft dat deze man twee jaar later de publiekslieveling zal zijn van musicalminnend en televisiekijkend Vlaanderen.

Van ster(musical)acteur naar Sterartiest

Michiel De Meyer kan het momenteel zelf bijna niet geloven, niet tegenstaande hij intussen al heel wat op zijn palmares heeft staan. Want Michiel staat al op de planken sinds zijn 12de en was toen onder andere te zien in Pinokkio (2006) van Studio 100. Hij bewoog zich in de daarop volgende jaren vooral in het betere amateurcircuit en speelde daar zijn rollen één voor één op zo een verbluffende manier dat de stap naar Tilburg als vanzelfsprekend leek. Niet voor Michiel zelf want, bescheiden als hij nog steeds is, ging hij daar met een bang hart auditeren.

Naar het einde toe van zijn opleiding daar, kon Michiel terug op de planken staan en hij deed dat samen met zijn medestudenten Lotte Stevens, Brent Pannier en Matthijs Van der Meer in een productie van Lotte’s vader (toen nog Lucreatief en nu Luc Stevens Producties) als As You Like It met een schitterende show ‘Three Boys and a Lady’. In 2015 studeert hij af en in Nederland kan hij snel aan de slag in diverse musicalproducties, waaronder Kiss of the Spiderwomen en The Sound of Music. In België is hij te zien in de massaspektakels Marie Antoinette en Albert 1.

Intussen krijgt Michiel de kans om te auditeren voor enkele televisieseries en komt hij terecht inde populaire één soapserie Thuis als Arne en als Jules in Ghostrockers. Als hij ook nog enkele passages op het grote doek kan meepikken (o.a. in Het Tweede Gelaat) weet Michiel dat hij het voorrecht heeft zo snel na zijn opleiding zo een druk programma bijeen te sprokkelen. Maar de liefde voor musical blijft. Hij danste en zong vorige zomer de pannen van het dak in Kiss Me Kate en binnenkort toert Michiel met de herneming van Goodbye Norma Jeane waarin hij samen met Anne Mie Gils en Ann Van den Broeck het fictieve verhaal speelt van Marilyn Monroe die niet dood zou zijn, maar ergens ondergedoken in alle intimiteit leeft. Momenteel speelt hij als alternate de rol van de Prins in The Little Mermaid te Gent naast Ianthe Tavernier als Arièl. Tussendoor is hij sinds twee jaar docent in een Gentse musicalvereniging, waarmee hij in april zijn eerste productie Grease voorstelt als regisseur.

Gisteren heeft Michiel een schitterend einde gebreid aan zijn vlekkeloos parcours in de afvalwedstrijd van één, Steracteur Sterartiest. Na acht weken van spanning wint hij op een grandioze wijze deze wedstrijd en terecht. Dat hij sommige nummers volgens de jury soms te ‘musical’ zong kunnen wij als musicalliefhebbers alleen maar als een compliment ervaren. Maar hij doet het toch maar; week na week super gemotiveerd met ‘zijn’ goed doel voor ogen, Villa Rozerood in De Panne. Niet tegenstaande hij de zenuwen moeilijk de baas kon blijven in de eerste afleveringen, waardoor zijn zang soms onder zijn gebruikelijk niveau zat, kon hij op een talrijke achterban rekenen die hem wekelijks van de pijnbank afhield. En dat zonder ook maar één keer aanspraak te kunnen maken op een vrijstelling. In de loop van de wedstrijd groeide Michiel in zowel zijn zang als zijn ‘performance’. De laatste weken zag je de twijfel plaats ruimen voor zelfvertrouwen en overtuigde hij het publiek en de jury.

In de halve finale was het duidelijk dat hij volop voor de overwinning ging. De finale was daar een bevestiging van. Met ‘Piano Man’ van Billy Joel zag en hoorde iedereen dat verliezen geen optie meer was. Nu is het uitkijken naar wat dit succesverhaal hem allemaal brengt. We mogen er van uitgaan dat het tijd wordt om zijn plaats als understudy, alternate of in het ensemble in te ruilen voor het grote werk. Hij is er technisch gezien meer dan rijp genoeg voor en bewijst met deze overwinning dat het publiek hem wil zien en horen op de grote podia.

Wordt zeker vervolgd…

Door Jean-Paul De Corte

Foto’s: Wendy de Noier/Wim Nuyts