Nothing Really Matters

Steeds vaker zie je (muziek)theaterstukken geschreven worden door tieners. Geen belachelijke verhaaltjes zonder diepgang, maar mooi gestructureerde voorstellingen met meerdere lagen. Tevens draait het verhaal steevast in de leefwereld van tieners. Met Nothing Really Matters mogen ook Mathieu Van Nieulande en Kobe Verdonck zich theaterauteurs noemen.

Sterk staaltje theater

Nothing Really Matters vertelt een korte episode uit het leven van Lukas en Felix. Twee tienerjongens die het moeilijk hebben. Lukas leeft in een warm nest, maar weet niet hoe hij zijn geheim kan bekendmaken. Hij vindt troost en hoop in zijn muziek en teksten. Felix heeft minder geluk thuis. Een vader die geen kans mankeert om hem te kleineren en moeder die weggelopen is van het geweld dat zijn vader regelmatig gebruikt. Felix wil een goede skater worden, maar dat ziet papa niet zitten. De twee jongens groeien in al hun onzekerheid naar elkaar toe.

Zonder ook maar op een moment belerend te zijn, tonen Kobe en Matthieu alle facetten van de onzekerheid

Dit mooie stukje muziektheater is geschreven als schoolvoorstelling, maar kan ook ouders boeien. Zonder ook maar op een moment belerend te zijn, tonen Kobe en Matthieu alle facetten van de onzekerheid die zowel Lukas als Felix beheerst. Niet alleen speltechnisch zitten ze mooi in karakter, ook als auteur zetten ze een sterke prestatie neer. Dit stuk bestaat uit drie-vier inhoudelijke lagen die schreeuwen om verder uitgediept te worden. Mits een kadering in de les kan dit bij jongeren veel zaken bespreekbaar maken. Als volwassen kijker heb je hierdoor ook meer dan genoeg materiaal om over na te denken en te discussiëren. Theater zoals het moet.

Het decor is minder eenvoudig dan het eruit ziet. Twee bedden die elk de correcte huiselijke sfeer oproepend beheersen weerszijden van het podium. In het midden staat een schoolbank met twee stoelen die de school representeert. De enorme poster van Freddy Mercury in Lukas’ kamer maakt het geheel af. Prachtig idee om deze sterke man als voorbeeld voor Lukas (en Felix) te gebruiken! De techniek is verbazend sterk om in een schooltheater te spelen. De klank is optimaal en dat is wel zeer belangrijk om de opgenomen stemmen van o.a. Felix’ vader en Lukas’ moeder verstaanbaar te maken. Ook het licht doet mooi wat het moet en zorgt voor een snelle en juiste situering van elke scène.

Nothing Really Matters heeft het potentieel om veel gevoelens los te weken en bespreekbaar te maken

Nothing Really Matters heeft het potentieel om veel gevoelens los te weken en bespreekbaar te maken. Enkele vaag blijvende verhaallijnen en het open einde wekken de nieuwsgierigheid van het jonge en oude publiek. Wat moet dergelijke voorstelling nog meer teweegbrengen?

Voor meer info & om deze voorstelling te boeken kan je terecht op vzwsjokkotof@gmail.com

Door Patrick Defort

Foto’s: Patrick Defort