Liedjes van Annie

Volgend jaar zal het 25 jaar geleden zijn dat Nederlandse schrijfster Annie M.G. Schmidt overleed. Ze schreef de alombekende boeken van Abeltje, Otje, Pluk van de Petteflet en Jip en Janneke, maar Schmidt schreef ook ontzettend veel liedjes in haar lange leven. Tijd voor een hommage, dacht Judas Theaterproducties.

Hartverwarmend

Sam Verhoeven, artistiek leider van Judas en directeur van het Antwerpse Fakkeltheater, zag een gaatje in de programmatie van de Rode zaal en dacht: ‘Daar moet ik iets mee doen’. Hij contacteerde Lucas Van den Eynde die op zijn beurt Maike Boerdam ter sprake bracht en het drietal stortte zich in een mooi project. Met Liedjes van Annie brengen ze een hommage aan één van de strafste schrijfsters die de Lage Landen ooit gekend heeft.

Het drietal weet je te raken om je twee minuten te later te doen lachen

Liedjes van Annie is een liedjesprogramma dat op een intieme manier, met live muzikaal combo, een avondje herinneringen gaat ophalen aan menig mens zijn kindertijd. Klassiekers als ‘Ja zuster, nee zuster’, ‘Wat voor weer zou het zijn in Den Haag’ en ‘Vluchten kan niet meer’ passeren de revue.

De herkenbaarheid in tekst en muziek bewijst alleen maar wat voor tijdloze liedjes Schmidt geschreven heeft. Als je in 1977 ‘Sorry, dat ik besta’ kan schrijven over de verboden liefde tussen twee mannen en je kan daar in 2019 nog een hele zaal mee raken, dan heb je goud in handen. Als Sam Verhoeven dat nummer dan ook nog eens wondermooi brengt, terwijl hij zichzelf aan de piano begeleidt, krijg je een zaal muisstil.

Judas heeft een stukje geluk in handen

Liedjes van Annie is een rush van emoties. Het drietal weet je te raken om je twee minuten later te doen lachen. Hun stemmen blenden wondermooi samen en hun magie werkt. Aangevuld met een heerlijk sfeervol simpel doch warm decor is deze voorstelling hartverwarmend. Judas heeft een stukje geluk in handen.

Liedjes van Annie is nog tot en met 3 november te zien in het Fakkeltheater in Antwerpen. Meer informatie & tickets vind je op www.fakkeltheater.be.

Door Lien Van Doorslaer

Foto’s: Wendy de Noier