Jan Schepens

Vanaf 13 april is de musical Dolfje Weerwolfje te zien in verschillende Vlaamse theaters. Jan Schepens vertolkt hierin verschillende rollen. Hij schakelt tussen namelijk tussen opa weerwolf, meneer Van Dale en de turnmeester. En staat voor het eerst samen met zijn vrouw Katja op het podium. Wij spraken met hem hierover tijdens de perspresentatie.

Wervelende voorstelling

Vind je het leuk om met kinderen op het podium te staan?

Het is sowieso super leuk, zeker en vast. Ik vind het wel heel spannend, want ik vind het dikwijls indrukwekkend wat zij kunnen. Ze bekijken toneel en theater natuurlijk op een andere manier. Wij kunnen veel leren van het kinderlijke enthousiasme dat zij meebrengen en ik denk dat wij hun kunnen leren hoe zo’n hele voorstelling technisch gezien in elkaar zit. Zij zorgen voor het gevoel, wij voor het hoofd, voor het brein. Ik vind het een fijne combinatie. Ik vind het vooral fijn om voor kinderen te spelen, dat vind ik nog belangrijker. Wie er op het podium staat, maakt mij op zich niet zoveel uit. Als degene die op het podium staat maar heel gedreven, enthousiast en met veel plezier en talent staat te spelen dan is het voor mij al lang goed. Of het dan kinderen zijn of volwassenen, dat maakt eigenlijk niet veel uit.

Ik probeer altijd een voorstelling voor mezelf te spelen. Ik vraag me af of ik het leuk vind, of ik het interessant vind

Ben je benieuwd naar de reactie van het publiek aangezien dit een familiemusical is en er dus veel kinderen in de zaal zullen zitten?

Super benieuwd, altijd wel. Ik probeer altijd een voorstelling voor mezelf te spelen. Ik vraag me af of ik het leuk vind, of ik het interessant vind. Dat is al het begin. Als het publiek er dan niets aan vindt, dan is dat iets minder erg. Het leuke aan deze voorstelling is dat er best wel veel humor in zit en dat je al eigenlijk onmiddellijk voelt of je goed bezig bent of niet. Als het publiek echt een uur lang stil is, dan weet je dat je niet zo goed bezig bent. Dan kan het beter.

Is het leuk om met je vrouw op het podium te staan?

Dat is wel heel raar. Ik kom naar het theater, ik stap het theater binnen, ik ga mijn loge binnen, ik bekijk mijn brochure,… Ik heb allerlei routines en nu is daar altijd mijn vrouw bij en dat is best wel raar. Een beetje vermoeiend ook, want je moet met iemand rekening houden. Eigenlijk is dat wel leuk. Als ik geen rekening moet houden met iemand, dan ga ik werken. Dan is dat wel fijn. Dan kan ik mijn kindjes en mijn vrouw even thuislaten. Dat is plezant. Nu is mijn vrouw hier en meestal ook mijn kinderen, dus het is een beetje verwarrend. Ik vind het ook wel leuk, want ik vind dat mijn vrouw het heel goed doet. Het is ook wel spannend en er is ook stress omdat ze natuurlijk soms ook wel naar mij kijkt en aan mij vraagt: “Jan, is dat goed of is dat niet goed?”, Maar ik kan natuurlijk zelf niet de hele tijd kijken dus dan denk ik dat ik de volgende keer moet kijken, maar het is heel schizofreen. Je moet op veel verschillende vlakken tegelijk bezig zijn.

Ik heb allerlei routines en nu is daar altijd mijn vrouw bij en dat is best wel raar

Heb je haar dan al verschillende tips gegeven?

Nee, eigenlijk nog niet zo veel. Wel, er is een groot verschil in een repetitieruimte repeteren en dan ineens op het podium gaan staan. Dan moet je toch iets meer energie geven. In de repetitieruimte zit de regisseur vlakbij, er is meestal geen verhoog dus de afstanden zijn kleiner en ineens sta je dan op dat podium en dan moet er toch meer geprojecteerd worden en daar hebben we het wel al over gehad. Ook haar stemgebruik, daar hebben we ook al over gesproken en we warmen samen op dus het brengt ons wel dichter bij elkaar. Het maakt mij ook wel bewust van hoe vanzelfsprekend je de dingen gaat nemen. Als je al zoveel jaren aan het werken bent, dan denk je over de dingen niet meer na en eigenlijk is het wel goed dat Katja hier is en zegt welke dingen voor haar speciaal zijn, dan word ik mezelf ook bewust van de dingen die belangrijk zijn.

Krijg je vaak rollen aangeboden of moet je nog altijd audities doen?

Het is dubbel. Het hangt een beetje van de regisseur af. Frank van Laecke, bijvoorbeeld. Wij werken graag samen en hij heeft de afgelopen jaren vrij veel gedaan en dan zorgt hij er dikwijls voor dat ik kan of mag meedoen en dat is wel fijn. Over het algemeen moet ik wel audities doen, iets wat ik ook interessant vind, want de producent of de regisseur willen wel graag zien of het matcht met de rest van de cast en met de hoofdrolspelers. Ik vind audities niet leuk om te doen maar ik begrijp dat ze noodzakelijk zijn.

Het is een ongelooflijk fijne, warme, grappige, mooie familievoorstelling van amper een uurtje

Nog een laatste vraag: waarom moet iedereen naar Dolfje Weerwolfje komen kijken?

Het is een ongelooflijk fijne, warme, grappige, mooie familievoorstelling van amper een uurtje. Het is van groot naar klein dus ik denk dat je je zoon van vijf, je dochter van acht en je tiener van elf er een groot plezier mee gaat doen. Het is een familievoorstelling, echt amusement. Het is ook een heel bijzondere voorstelling. Het is iets wat de mensen nog niet vaak gaan gezien hebben: een maan wordt ineens een boom en eigenlijk is het gewoon een stapel stoelen. Iedereen verandert heel snel van rol, iedereen speelt veel verschillende dingetjes, dus het is eigenlijk een wervelende voorstelling.

Dolfje Weerwolfje speelt van 13 april tot 17 juni in Evergem, Scherpenheuvel, Alsemberg, Ninove, Bredene, Mol, Leopoldsburg, Lebbeke, Heist-op-den-berg, Gent, Genk, Sint-Nilkaas, Antwerpen, Waregem, Knokke-Heist, Roeselare en Hasselt. Meer informatie en tickets vind je op www.dolfje.be of www.dolfjeweerwolfje.be .

Door Amber Degeest

Foto’s: Patrick Defort