Assepoester

Deep Bridge presenteerde woensdag j.l. zijn versie van de (Van Hoorne) musical Assepoester. Prins Thomas Van Goethem zorgde voor de aanpassingen aan het Vlaamse landschap en Mart Van Den Hout regisseerde alles tot een leuke show. Niet meer, niet minder. En dat ligt niet zozeer aan de mensen op het podium, maar aan het te snel herkauwen van de materie zonder noemenswaardige veranderingen noch verbeteringen.

Leuke show, zonder meer

Deze Assepoester versie vertelt nog steeds het alom gekende sprookje. De arme Assepoester (Helle Vanderheyden) is nog steeds vader en moeder kwijt, de boze stiefmoeder is ondertussen uit het oog, maar boze stiefzuster Fien (Jasmine Jaspers) zwaait nu de plak in huis. Gelukkig is stiefbroer Titus (Laurenz Hoorelbeke) nog een beetje empathisch, anders zou Assepoesters leven een grote hel zijn. Dankzij het getover van de Goede Fee (Nicoline Hummel) kan Assepoester naar het Bal van de Prins en de rest van het verhaal kent iedereen. Het zijstapje met Titus & Fien moet je zelf maar gaan bekijken, dat is een grappige toevoeging aan het originele verhaal.

De sterkte van deze show is onomstotelijk de humor van Titus en Fien

De sterkte van deze show is onomstotelijk de humor van Titus en Fien. Het niveau van applaus voor deze groene clowns na de finale bewijst dit volledig. Ze krijgen (verdiend) meer en meer plek in deze sprookjesmusicals en Laurenz en Jasmine zetten hen mooi evenwichtig neer, al mag er naar een volgende show toe eens aan nieuwe gimmicks gewerkt worden. Wat er is, werkt, maar voor de volwassenen in de zaal mag er over de shows heen wat meer afwisseling komen.

Titus en Fien zouden natuurlijk niets zijn zonder het verhaal als kapstok. Daarvoor zorgen dan de andere personages en het ensemble. Op kop Prins Victorian (Thomas Van Goethem) die als geen ander weet hoe een prins gestalte te geven en zijn moeder, Koningin Louise (Wanda Joosten). Zeer leuk om haar in deze rol te zien als een strenge, maar toch menselijke moeder. Helle Vanderheyden is een Assepoester met een duidelijke wil, wat eens anders is dan de brave prinsesjes die meestal in deze sprookjes te zien zijn. Mart Van Den Hout babbelt alles vlot aan elkaar als Lakei Boudewijn en Nicoline Hummel speelt de Goede Fee op een andere wijze, passend bij Assepoesters karakter, een beetje opdringeriger dan we gewoon zijn. Het ensemble doet leuk werk en kan zich in enkele kleine rolletjes iets meer tonen.

Om een niveau hoger te gaan, zou een dubbele laag voor de ouders en iets meer variatie in de muziek aangeraden zijn

Het decor oogt mooi aangekleed en de draaischijf zorgt voor makkelijke decorwissels. De belichting doet haar werk, soms misschien iets te koud maar verder mooi. Aan de kostuums is duidelijk veel aandacht besteed. Het geluid is spijtig genoeg ondermaats te noemen. Misschien wordt er aan de tere kinderoortjes gedacht, maar alles staat erg stil. De stemmen komen er grotendeels nog door, maar de muziek amper. Misschien geeft dit ook een probleem voor de artiesten, want de zang is niet altijd even mooi en zuiver, soms gaat het er zelfs een parlando naast. Spijtig, zeker als de techniek niet helpt.

Assepoester is een leuke show, die zijn kracht haalt uit Titus en Fien. Om een niveau hoger te gaan, zou een dubbele laag voor de ouders en iets meer variatie in de muziek aangeraden zijn. De cast kan meer, ze moeten het enkel aangeboden krijgen. Assepoester speelt nog tot en met 28 april en Antwerpen, Gent en Hasselt. Meer informatie & tickets vind je op www.deepbridge.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier