Tick,Tick,..Boom
The Bridge Theater wil naast een brug over het kanaal ook een brug slaan tussen culturen en talen in de diverse hoofdstad van Europa. Nomadisch, kleinschalig, Brussel-based. Kernwoorden die je niet vaak ziet opduiken in musical wereld. De vrolijke eerlijkheid van het gezelschap toont zich helder in de boodschap en sfeer van Jonathan Larsson’s Tick, tick,.. BOOM!. Het is duidelijk dat ze niet schrikken van een stevige uitdaging.
Indrukwekkende heartbeat op een flightcase
Jonathan Larsson smeet in de jaren ’90 van de vorige eeuw zijn hart op kleine kelderpodia in de one-man-musical ‘Boho days’. Over zijn tomeloze ambitie om het musical landschap te veranderen – zes jaar later stond zijn megahit RENT op de planken. Hij stierf op 36 jaar en zou zijn succes niet meer meemaken. In 2001 werd zijn debuut slim herwerkt tot Tick, tick,.. BOOM!, voor live rockband en 3 spelers.
Een indrukwekkende belevenis in de verborgen Stassart-zaal in hartje Brussel ontvouwt zich
Tick, Tick, BOOM is een huzarenstukje. Vooral voor de hoofdrol, Jon, die goochelt met virtuoze zang, stand-up en heftig acteerwerk, zichzelf live begeleidend op piano en gitaar. De Nederlands-Britse Djavan van de Fliert speelt dat klaar. Zijn virtuositeit in verbluffend, al lijkt het contact met het publiek soms ingestudeerd. “You can re-write your show, but not your real life”, waarschuwt zijn beste vriend hem. Een ronduit geweldige Dan Buckley zingt over ‘Heartbeats of your Children’ boven de arpeggio’s toverende rechterhand van MD Pietro Ramman. Daar klikt de show in elkaar. Dit is meer dan een stapel topsongs in een vinnige biografie. Dit gaat over twijfels en ambitie, graag gezien worden en diep gewortelde onzekerheid. Een speelse Laura Marie Benson belichaamt vol power en humor de achterkant van de blinkende spiegel. De eerlijke liefde, de mogelijkheid tot het horen van elkaars hartenklop als een teken van leven en niet als een aftelklok.
Een indrukwekkende belevenis in de verborgen Stassart-zaal in hartje Brussel ontvouwt zich. De strakke live band en de spelers koppelen droom en real life aan elkaar. De wereld van Jon springt en wankelt op flightcases die een auto of utopische wolkenkrabber worden. Ruw en koud, very real, altijd on the move. Tegelijk is het thuiskomen in de warmte van het repetitiehok, de BOHO days van een 20-something die geen 30 wil worden. De gevaren van blinde ambitie liggen voor de hand, en je kan je afvragen of dat ene telefoontje van Sondheim het spoor van emotionele vernieling wel goedmaakt. Maar het publiek supportert mee, het is vaak lachen geblazen, de verleiding van de droom is groot.
The Bridge Theater etaleert wat musical in de kern kan betekenen
Dat andere (wel nog levende) stand-up musical genie, Tim Minchin, haalde in een fameuze youtube-speech Jons ‘follow your dream’ – idee onderuit: “You don’t have to have a dream. Be micro-ambitious. Work with pride on whatever is in front of you”. Dit lijkt wel de kernvraag die regisseur Ewan Jones en producer McMillan willen voorleggen met hun sobere zetting. Is artistieke ambitie een grote musical show op Broadway of een eerlijk en pakkend relaas van een dromer? Geen full entertainment show hier, maar een staaltje eerlijk en groot vakmanschap van zich in het zweet zwoegende toppers, working with pride. The Bridge Theater etaleert wat musical in de kern kan betekenen en op een regenachtige novemberavond kan doen voelen. Een real life heartbeat.
Tick,Tick,..Boom is nog tot en met 2 november te zien in het Stassart House in Brussel. Meer informatie & tickets vind je op thebridge.brussels/ticktickboom
Door Peter Spaepen
Foto’s: Aude Vanlathem
