Willem II
Deze zomer brengt het Amsterdamse Bostheater een voorstelling die zich niet schaamt om écht grappig te zijn. Het is rauw, confronterend en balanceert voortdurend op het randje van het acceptabele – een komedie voor publiek met lef én plezier.
Rauwe koninklijke komedie raakt letterlijk en figuurlijk juiste plekken
In een tijdperk van revoluties, oorlogen en giftige familierelaties probeert koning Willem II vooral zichzelf te zijn: wild, experimenteel en hunkerend naar liefde. Met geld en beloftes strooit hij guitig om zich heen. Ooit weggestopt in de schaduw van de geschiedenis, wordt deze ‘held van Waterloo’ nu sprankelend tot leven gebracht door Sanne den Hartogh in een muzikale, uitbundige locatievoorstelling. Aan zijn zijde staat een kleurrijke stoet familieleden, vertrouwelingen en hofhouding. Opvallende rollen zijn voor vader Willem I, zus Marianne (Julie Boellaard), Engelbewaarder (Alex Hendrickx) en de iconische Anna Paulowna (Whitney Sawyer).
Het spel is uitmuntend: hilarisch, sterk en met een aanstekelijke en mooie chemie tussen de acteurs
Het spel is uitmuntend: hilarisch, sterk en met een aanstekelijke en mooie chemie tussen de acteurs. De schakels zijn strak, dubbelrollen worden overtuigend neergezet en de mimiek – vooral van Sacha als Willem II – is fantastisch. Hij is een uitmuntende Willem II. Engelbewaarder Alex Hendrickx heeft een prachtige rolontwikkeling, precies zo eng en heimelijk gemeen, en speelt zijn rol met verve. Dat geldt ook voor Julie Boellaard, die overtuigt in stem en spel. De energie ligt hoog en is uitdagend, precies wat deze voorstelling nodig heeft. Slechts twee leden van het ensemble kunnen soms wat sterker spelen, maar dat doet nauwelijks af aan het geheel. De vierde wand wordt regelmatig doorbroken, wat zorgt voor een speelse dynamiek. Het publiek wordt letterlijk en figuurlijk meegenomen door het verhaal. Ondanks de lengte van de voorstelling blijf je geboeid door de constante energie en afwisseling tussen satire en ernst.
De tekst is helder, soms poëtisch, en doorspekt met Duits en Frans – waarop slim wordt geanticipeerd met rake grappen. De moderne taal en intonatie zorgen voor een frisse, actuele sfeer. Verwijzingen naar het heden zijn subtiel verweven met het verleden, waardoor je een genuanceerd beeld krijgt van het verhaal van Willem II. De choreografie is eenvoudig, de zang redelijk eenvoudig en niet altijd zuiver – vooral de koorzang. Maar dat stoort niet: het past bij de ongepolijste sfeer. Het feit dat de muziek live door de acteurs zelf (!) wordt gespeeld, is een groot pluspunt en zorgt voor een levendige afwisseling.
Een aanrader voor wie niet bang is om uitgedaagd te worden en houdt van ongepolijste, rauwe komedie
Af en toe waren er technische verstoringen in het geluid, maar er wordt continu sterk doorgespeeld en gezongen. Het decor is verrassend: een groot, koninklijk maar eenvoudig bed vormt het middelpunt, met een leuke twist halverwege de voorstelling. Live verkledingen en de inzet van functionerende auto’s als decorstukken zorgen voor een originele afwisseling. Het hilarische ouderwetse ‘koninklijke vrouwen kiezen’ met moderne swipe-bewegingen (“Swiepee!”) is een absoluut hoogtepunt. De kostuums zijn uitdagend en zetten meteen de toon – denk aan korte speedo’s en halve broeken en provocerende volledige kostuums. Het hele toneel wordt optimaal benut en de vallende duisternis in het bos maakt het geheel magisch.
Er zijn veel seksueel getinte verwijzingen en acties – gewaagd en soms aanstootgevend, maar je bent gewaarschuwd. De voorstelling voelt rauw en ongepolijst, maar dat is juist de kracht ervan. Willem II is een even hilarische als ontroerende voorstelling over macht, verlangen en vallen – tegen het decor van het magische Amsterdamse Bos. Een aanrader voor wie niet bang is om uitgedaagd te worden en houdt van ongepolijste, rauwe komedie.
Te zien t/m 2 augustus in het Amsterdamse Bostheater. Meer informatie vind je op www.willem2inhetbos.nl.
Door Annemarijn Clement
Foto’s: Willem van Walderveen