Deze zomer brengt het theaterfestival Bruxellons (www.bruxellons.be) de Franstalige wereldpremière van Sunset Boulevard. In dit meesterwerk van Andrew Lloyd Webber naar de gelijknamige film van Billy Wilder uit 1950, spelen er ook heel wat Vlaamse talenten mee. De hoofdrol wordt vertolkt door niemand minder dan Anne Mie Gils, maar ook Oonagh Jacobs (Betty), Steven Colombeen (Artie) en Floris Devooght (Sheldrake) maken deel uit van de hoofdcast. In het ensemble vinden we nog een sterke delegatie met Jolijn Antonissen, Line Ellegiers, Jervin Weckx, Jeroen Logghe, Bart Aerts en niet minder dan vier stagiaires van het Koninklijk Conservatorium van Brussel met Milou Van Mieghem, Helena Nijs, Hélène Kamers en Niels Batens. Ook in het grote orkest (20 muzikanten) vinden we een Vlaamse toets met Laure Campion en Thomas Vanhauwaert. Reden genoeg om deze productie op de voet te volgen!
Op deze pagina zullen enkele leden van de cast jullie op de hoogte houden van het repetitieproces van deze musical!
Anne Mie Gils – 18 september 2018
Voilà…ik ben verhuisd, weg uit Sunset Boulevard 10086. Met spijt in het hart heb ik afscheid genomen van een geweldig avontuur.
Wat een fantastische score is dat toch en wat een verhaal, donker maar bloedmooi! En wat een equipe! Zowel voor als achter de schermen!! Ik heb ervan genoten tot de laatste seconde en nu heb ik wat last van weemoedigheid en het spreekwoordelijke zwarte gat…
De rol van Norma Desmond stond bovenaan mijn lijstje en toen de vraag kwam of ik auditie wilde doen voor de Franstalige versie, heb ik niet getwijfeld. Dat het een grote uitdaging zou worden, stond als een paal boven water. De eerste drie weken ben ik elke avond met barstende hoofdpijn naar huis gereden. De teksten memoriseren tot daar aan toe, maar dan ook nog eens de hele dag in het Frans converseren, het was geen sinecure. Maar goed, vanaf week vier begon het beter te gaan…
Hard gewerkt, veel gelachen, véél emoties… Het was allemaal heel intens en tegelijkertijd “à l’aise”. En dat is zo gebleven tot en met de laatste voorstelling.
Merci à tous!
XX Anne Mie
Jeroen Logghe – 18 juli 2018
12 juli. “Première Sunset Boulevard”… Toepasselijk in ’t goud omcirkeld in mijn agenda. En of ik er zin in had! De laatste repetitieweken zijn altijd de zwaarste en dat was ook bij ‘Sunset’ niet anders: stop en go’s (waarbij de klemtoon vooral op de ‘stop’ ligt), foto- en video-opnames tot halfdrie ’s nachts, soundchecken, dress rehearsals, cleaningsessies en notes, notes, notes. Heel veel notes.
Na alle pittige, lange dagen – met wachten, véél wachten – was het eerste publiek op de tribune bij de avant-premières dan ook een verademing. Licht aan het einde van de repetitietunnel! De reacties van het publiek gaven iedereen een nieuwe energie. Het deed zo’n deugd om te merken dat alle puzzelstukjes in mekaar begonnen te vallen. En dat het publiek de voorstelling meteen zo omarmde, was de perfecte bedanking voor al het harde werk van het creatieve team en de technici, die de voorbije weken opstonden met ‘Sunset’ en gingen slapen met ‘Boulevard’. Een productie in openlucht is sowieso technisch complexer om op te zetten dan een productie in een schouwburg, waar een basissetting al voorhanden is. Hier moest alles van nul opgebouwd worden. Zij hebben dan ook een huzarenstukje verricht.
Een betere première en een warmer publiek konden we ons niet voorstellen
Hoewel we al twee voorstellingen hadden gehad, voelde de première toch als een ‘specialleke’ met zoveel vrienden en collega’s voor het eerst in de tribune. Ik kijk altijd enorm uit naar dat moment, maar het is toch steeds weer een opluchting als zo’n dag goed verlopen is.
Grootste bron van stress op een première: de toi’s! Toi’s zijn geschenkjes die je geeft aan je medespelers, creatives, orkestleden en technische crew om hen een fantastische en foutloze première te wensen. Ik nam mezelf voor om er deze keer wél vroeg aan te beginnen. Maar ach, ik ben nooit echt goed geweest met voornemens… Woensdag, één dag voor de première: grote paniek! “Ik moet voor morgen nog 40 toi’s hebben!” Rustig blijven, ademen en naar de Action rijden om hopelijk tijdens het slenteren tussen de rekken door inspiratie te krijgen voor een leuke toi… Donderdag, 6 uur voor de première: 40 potjes vullen, stickertjes kleven, lintjes eromheen strikken, ‘Merde’ erop schrijven en klaar! ‘AFTERSUNset’. Na drie tropische repetitieweken voor velen geen overbodige luxe! 😉
20u45: et c’est parti pour le show! Ons eerste ensemblenummer ‘On déjeune’ (‘Let’s have lunch’), dat muzikaal best pittig is, ging foutloos. Iedereen was op dreef. Meteen een goeie start, dus restte er ons enkel nog te genieten van de rest van de show. Het nummer ‘Madame va payer’ (‘The lady’s paying’) is mijn persoonlijke favoriet om te doen. Lekker een over the top verwijfde kleermaker/zuurpruim mogen spelen: heerlijk toch?!
Het wordt een zomer om in te kaderen
23u45: Een betere première en een warmer publiek konden we ons niet voorstellen. Het is cliché, I know, maar wat ben ik dankbaar dat ik deel mag uitmaken van zo’n mooie voorstelling en getalenteerd team. Ik ben pas door een latere auditie bij ‘Sunset Boulevard’ terechtgekomen. Aanvankelijk had ik zelfs geen auditie gedaan. Wat zou ik wel niet gemist hebben? Het wordt een zomer om in te kaderen.
Jeroen Logghe
Hélène Kamers – 29 juni 2018
Sunset Boulevard! Hoe is het voor een stagiaire om in deze productie te staan?
Het moet gezegd: We zijn als stagiaires met ons gat in de boter gevallen! We worden omringd door een geweldig ondersteunend creatief team: een sterke zangcoach, een sterke choreograaf met een ontzettend lieve en getalenteerde assistente en een regisseurs-team dat Sunset Boulevard tot een volledig nieuw niveau brengt! En natuurlijk met een geweldige cast die ons met open armen opneemt in het team.
Tijdens de eerste lezing werd benadrukt dat Bruxellons een familie is, waar iedereen een deel van uitmaakt. En dat voelt voor ons ook zo. Je hebt als stagiaire in het begin de angst dat je ook steeds als stagiaire behandeld zal worden. Maar dat is hier absoluut niet het geval. Iedereen staat klaar om ons te helpen, met zang, dans en onze uitspraak van het Frans. We leren enorm veel bij doordat we de kans hebben om nauw samen te werken met zo’n getalenteerde cast! Het is voor ons ook de eerste musical in openlucht. Dit brengt vele nieuwe aspecten met zich mee, waar we voordien nog niet mee geconfronteerd werden. Heel leerrijk om met deze nieuwe uitdagingen aan de slag te gaan. Bijvoorbeeld deuren die dichtslaan door de wind, vogels die ’s avonds in zwermen voorbij vliegen, vliegtuigen die passeren, het loeien van sirenes in Brussel. Daarbij ook het leuke afwisselende weer in België: van dekentjes en rillen van de koude de ene dag naar veel te heet en verbrand door de zon een paar dagen later.
Maar we genieten wel enorm van het buiten repeteren, dit zorgt toch voor het zomergevoel, tussen het harde werken door. Wij kijken alvast enorm uit naar onze eerste professionele première! Laat de zomer maar beginnen!
Helène Kamers
Line Ellegiers – 19 juni 2018
Ongeveer een kleine maand geleden reed ik met mijn autootje richting Brussel voor de eerste lezing van Sunset Boulevard. Eerlijk? Ja, ik was zenuwachtig. Zoals kinderen dat zijn op hun eerste schooldag. Dat ben ik altijd bij de start van een nieuwe productie, maar deze keer was het vooral spannend omdat alles in het Frans wordt gespeeld, gezongen en geregisseerd. Natuurlijk heb ik in mijn schooljaren wel een bepaalde basis Frans meegekregen, maar het is voor mij de eerste keer dat ik meeloop in een Franstalige productie. Dit maakt het natuurlijk wel extra uitdagend. We kregen die dag een eerste beeld van de scène te zien en we lazen het script helemaal door. De sfeer zat goed en iedereen had zin om eraan te beginnen.
De muziek is best pittig en daarom is het zeer belangrijk dat we elkaar als een hechte groep aanvoelen
Het avontuur ging van start. De weken die volgden werden we vooral vocaal klaargestoomd onder leiding van Fabrice Pillet. Elke dag startten we met een vocale opwarming waarbij de groep en het groepsgevoel centraal staat. De muziek is best pittig en daarom is het zeer belangrijk dat we elkaar als een hechte groep aanvoelen. De openingssong ‘On déjeune’ is één van de moeilijkste songs die er in de musical zit. Hierop hebben we dan ook enkele dagen moeten zwoegen. Vaak leidden die zangrepetities tot hilarische momenten. De zoektocht naar wie nu net een foutje zong of wanneer er precies moest ingezet worden. Eén grote puzzel soms. De frequente matenwissels in de songs zorgen ervoor dat je zeer geconcentreerd moet blijven en moet vertrouwen op jouw collega’s die net een zinnetje voor jou zingen.
Naast de zangrepetities zijn er natuurlijk ook de dansrepetities. Dit gebeurde in een prachtig zaaltje gesitueerd in “Galerie du Prince” onder leiding van Kylian Campbell. Dans bovenop de zang maakt het allemaal nog ingewikkelder natuurlijk. Plots komen er nog andere tellingen bij waarbij de focus vooral op de beweging van je lichaam ligt. Heel intense repetities, maar vooral gezellig met genoeg tijd voor leuke babbels en enorme lachbuien. Het samenwerken van Franstalige acteurs met Nederlandstaligen zorgt namelijk voor heel wat lachwekkende momenten. Zoals die keer waarop wij in het Nederlands de woorden “vlug, vlug, vlug” riepen naar een Franstalig acteur en deze “fleur” verstaat, waarop hij gewoon een bloem nabootst.
Het moet wel gezegd, na deze productie zal mijn Frans wel een upgrade hebben gehad
Of wanneer wij, Vlamingen, telkens maar knikken bij de Franstalige uitleg zonder er een woord van te begrijpen. Het is lachen geblazen wanneer er in het Frans wordt gevraagd: “Gaan jullie zitten?” en enkele Vlamingen knikken “JA” maar ze blijven gewoon staan. Het moet wel gezegd, na deze productie zal mijn Frans wel een upgrade hebben gehad. En natuurlijk mag ik Kiki niet vergeten! Onze mascotte. Een pluchen hond, die we Kiki gedoopt hebben. Met kritisch toeziend oog houdt hij onze danspassen in de gaten. En af en toe heeft iemand nood aan een dikke knuffel van Kiki.
De première komt dichterbij, de spanning laait hoog op, er moet hier en daar nog wat bijgeschaafd worden. Ken ik mijn teksten? Ken ik mijn danspasjes? Ben ik er klaar voor? Kiki houdt het bij en knipoogt ons bemoedigend toe.
M. DeMille, je suis prête pour mon gros plan.
Line Ellegiers