Man van La Mancha

Als afsluiter van het theaterseizoen koos de Speling voor Man van La Mancha, een verhaal over verzet, hoop en de kracht van de verbeelding. Het tijdloze verhaal van Don Quichot is een ode aan de kunst en de fantasie.

To dream the impossible dream…

Een gesloten asielcentrum. In deze harde, uitzichtloze omgeving belandt schrijver en idealist Miquel de Cervantes. Niet alleen wacht hem een verhoor door de autoriteiten, ook binnen de muren van het centrum moet hij zich verantwoorden. Hij wordt onderworpen aan een ‘rechtbank’ van medegevangen, geleidt door ‘de Gouverneur’ en zijn ‘Hertog’ die er de lakens uitdelen. Om zijn bezittingen en zijn waardigheid te redden, stelt Cervantes voor zijn verdediging te voeren via iets wat hij het best kent, een toneelstuk. Wat volgt is het verhaal van Alonso Quijana, een oudere man die zich verliest in zijn fantasie en zichzelf tot Don Quichote van La Mancha kroont. Gesteund door zijn trouwe metgezel Sancho Panza trekt hij ten strijde tegen onrecht en waanzin, hoe denkbeeldig ook. Kan een mens trouw blijven aan zijn idealen in een wereld waar daar geen plaats voor lijkt te zijn en zal de verbeelding het halen van de harde realiteit?

De Speling heeft met Man van La Mancha voor een niet evidente musical gekozen. De voorstelling ging 60 jaar geleden in première op Broadway en legde sindsdien een hele weg af. Deze musical in een hedendaags jasje steken lijkt, vooral door de muziek, een onmogelijke taak. Bij het betreden van de zaal hangt alvast de juiste sfeer. Er klinken zoete gitaarklanken, de acteurs zitten op scène, het scènebeeld oogt sober, maar ook heel open. Van de zwarte zaal in het Fakkeltheater wordt optimaal gebruik gemaakt.

Er wordt gebruikt gemaakt van projectie en animatie, de belichting zorgt voor de juiste sfeer

Er werd gekozen om deze klassieker in een nieuwe scherpe context te plaatsen, met nieuwe muzikale arrangementen en vurige flamencodans, en in een setting die een extra laag van actualiteit en menselijkheid wou scheppen: een gesloten asielcentrum. De opzet is origineel, maar de uitvoering soms wat verwarrend. Het verhaal komt niet altijd tot zijn recht. Wat vooral mist is humor; de satire van de musical komt te weinig door. De chemie tussen de charismatische Don Q en zijn gezel Sancho zit goed, maar ook hier had meer humor gemogen.

In de musical zelf zitten wat gaten. Het verhaal komt traag op gang en heeft moeite om de juiste toon te vinden. Bovendien zijn alle nummers heel moeilijk om te zingen. De muziek vraagt om klassiek geschoolde zangers, iets wat je in het amateurtheater zelden tegenkomt. Dat niet iedereen de juiste noten haalt is dan ook te begrijpen. Er werd voor deze musical gekozen om live muziek te combineren met orkestband. Dat is een zeer gewaagde keuze wat niet helemaal tot zijn recht komt.  Soms begon de muziekband te vroeg of op het verkeerde moment wat storend was voor de scène. Op andere momenten zorgt de band, bestaande uit gitaar, klarinet, percussie en harp, dan weer voor versterking van de emoties, om daarna weer  te verdwijnen in de orkest- tapes. De combinatie van muziekbanden en live muziek is dan wel een unieke muzikale aanpak, maar helaas werkt het hier niet.

De vechtscènes zijn hard, vurig en overtuigend

Hoewel de zang niet altijd tot zijn recht komt werd er wel met volle overgave gespeeld. De vechtscènes zijn hard, vurig en overtuigend. Door steeds acteurs op het podium te plaatsen en te betrekken in de scènes heb je ook echt het gevoel naar een toneelstuk in een toneelstuk te kijken. Een opmerkelijk en zeer mooi gegeven is het gebruik van de Flamenco. Op scène staan vier vurige danseressen die zeker wat meer aan bod mochten komen. Het decor is sober, maar multifunctioneel. Er wordt gebruikt gemaakt van projectie en animatie, de belichting zorgt voor de juiste sfeer.

Man van La Mancha is een musical waarbij je een beetje op je honger blijft zitten. Het mist humor en met zijn momenten wat pit. De acteurs doen hun uiterste best om overeind te blijven, en het publiek een mooie voorstelling te geven, zoveel is zeker.

Man van La Mancha is nog te zien tot en met 1 juni in de zwarte zaal van het Fakkeltheater. Meer informatie & tickets via www.fakkeltheater.be

Door Ann Van Kerschaver  

Foto’s: De Speling