Lichtgevoelig
Sommige verhalen raken omdat ze durven kijken waar het pijn doet en toch het licht blijven zoeken. Met Lichtgevoelig brengt het gezelschap een integere voorstelling over de dunne grens tussen herinneren en vergeten. In het centrum staat Achiel, een man die langzaam verdwaalt in zijn eigen hoofd. De makers kiezen niet voor een zwaar of klinisch portret, maar voor een poëtische benadering waarin muziek, licht en symboliek het verhaal dragen.
Een voorstelling die ook lichtpuntjes laat zien
Het thema dementie ligt, om maar meteen in stijl te blijven, gevoelig. Toch weet de voorstelling knap de balans te vinden tussen melancholie en hoop. Ze toont niet enkel de pijn van het verliezen, maar ook de kleine, heldere momenten die blijven schijnen: een glimlach, een aanraking, een foto die nog herkend wordt. Het raakt en ontroert, zonder té zwaar te worden – als een foto die langzaam ontwikkelt in een chemisch badje. In een kleinere zaal zou de voorstelling nóg intenser binnenkomen, maar ook vanop afstand voel je wel de warmte en menselijkheid.
De acteurs spelen met overtuiging en oprechte kwetsbaarheid
De acteurs spelen met overtuiging en oprechte kwetsbaarheid. Je gelooft hen in elk moment van verwarring, maar ook in de zeldzame momenten van helderheid. De muziek ondersteunt dat perfect: de nummers zijn hoorbaar afgestemd op de stemmen van de cast. Zo klinkt het nooit gemaakt, maar natuurlijk, alsof de liederen ontstaan uit herinneringen die plots weer tot leven komen. De titel wordt op meerdere niveaus uitgespeeld. “Maar dat ligt misschien wat gevoelig”, “op de gevoelige plaat zetten”. De voorstelling speelt bewust met taal, licht en herinnering. Foto’s vormen de rode draad: vanuit beelden van vroeger ontstaan flarden van Achiels verleden. Het publiek kijkt mee naar die momenten, en voelt tegelijk de kracht van wat herinneren betekent.
Visueel is de voorstelling sterk. Het decor verdient lof: het is eenvoudig, maar vol symboliek: één grote ronddraaiende cirkel, bediend door de acteurs zelf. Geen technologie die kan haperen, maar een mens die letterlijk de tijd voortbeweegt. De cirkel kan geïnterpreteerd worden als een klok, de tijd die blijft tikken, terwijl Achiel hem stukje bij beetje verliest. Wanneer het aan het einde lijkt alsof de deuropening precies op vijf voor twaalf staat, voelt dat als een laatste, stille waarschuwing: de tijd raakt op. Dankzij het draaiende decor verlopen de overgangen vlot en helder; het verhaal beweegt voortdurend zonder dat de aandacht verslapt. Er is niets dat “af” of “op” moet, de wereld blijft draaien, net als Achiels gedachten. Het lichtontwerp kiest voor warme tinten bij de intieme en liefdevolle scènes, terwijl koude tonen de verwarring en verdriet tastbaar maken. Slechts één keer schijnt het licht wat te fel richting het publiek aan de zijkant van de zaal – een klein technisch foutje (?) in een verder mooi uitgewerkt plan. Hier vertelt het licht mee met het verhaal: warm wanneer er liefde is, koel wanneer de mist neerdaalt.
Lichtgevoelig is meer dan een voorstelling over dementie — het is een ode aan menselijkheid
Het script is bewust sober: het focust niet op uitleg, maar op beleving. Soms mist het wat ritme en zou een beetje meer achtergrond welkom zijn, maar de keuze om het net niet te overladen met veel extra informatie is dapper en juist. Wat Lichtgevoelig bijzonder maakt, is dat het niet enkel over verlies gaat. Het toont ook de lichtpuntjes die overblijven, zelfs wanneer herinneringen vervagen: de humor, de liefde, het samenzijn. De makers kiezen ervoor om het donkere niet te ontkennen, maar er toch licht doorheen te laten vallen. Als eerste kleine “grote” productie is dit een moedige en geslaagde sprong. Niet foutloos, maar wel doordacht, muzikaal sterk en oprecht in zijn intentie. Lichtgevoelig is meer dan een voorstelling over dementie — het is een ode aan menselijkheid. De voorstelling herinnert ons eraan dat, zelfs wanneer het geheugen vervaagt, warmte, liefde en licht nooit helemaal verdwijnen.
De voorstelling gaat nog op tournee door Vlaanderen tot en met 5 december en passeert in Brugge, Gent, Diksmuide, Izegem, Antwerpen en Geel. Tickets en meer informatie vind je op www.lichtgevoelig.live
Door Leen Van Helsland
Foto’s: Steven Hendrix
