The Color Purple (Tournee)

In 1982 verscheen het boek The Color Purple, die later met succes werd verfilmd met Whoopi Goldberg in één van de hoofdrollen. De verwachtingen zijn dan ook hooggespannen naar deze musical die de kijker meeneemt naar het zuidelijke Amerika in de twintigste eeuw. En aan de cast ligt het zeker niet, de spelers zijn stuk voor stuk goed gecast, de zang is fenomenaal en de band maakt heerlijk swingende liedjes. Toch haalt de muzikale voorstelling het net niet bij de film, het stuk gaat namelijk regelmatig van de hak op de tak en het is lastig te volgen in welke tijd het zich afspeelt.

Heftig verhaal dat niet tot tranen roert

The Color Purple vertelt het verhaal van de 14-jarige Celie (Naomi van der Linden) en haar 12-jarige zusje Nettie (Donielle David). Celie wordt mishandeld en meerdere malen verkracht door haar stiefvader en krijgt 2 kinderen die afgestaan zijn aan een Afrikaans missionaris koppel. Celie wordt al jong uitgehuwelijkt aan Mister (Perry Dossett). Trouwen met hem is voor Celie van de regen in de drup gaan, ook daar wordt ze stelselmatig mishandeld en behandeld als slaaf. Nettie is niet beter af, zij vlucht weg uit het ouderlijk huis en wordt bijna verkracht door Mister. Uiteindelijk ziet zij geen andere uitweg dan vluchten naar Afrika. Pas 40 jaar later zullen de zussen elkaar weer zien.

Van bang meisje naar prachtige vrouw

Naomi, die Celie speelt, weet zichzelf heel goed onzichtbaar te maken. Met trillende stem zingt zij in de eerste acte over haar onzekerheid en de angst voor haar man. Door Sofia en Shug weet Celie zich in de tweede acte te ontplooien tot prachtige vrouw. Zij ontdekt dat vrouwen ook een stem mogen hebben in een relatie en wordt zo sterk dat zij uiteindelijk Mister durft te verlaten en een eigen naaisalon te openen.

Zowel de mannen als de vrouwen weten te overtuigen in de voorstelling. Als stel zijn bijvoorbeeld Sofia en Harpo een genot om naar te kijken

Krachtige en sterk seksueel geëmancipeerde personages

Zowel de mannen als de vrouwen weten te overtuigen in de voorstelling. Als stel zijn bijvoorbeeld Sofia (Jeannine La Rose) en Harpo (Carlos de Vries) een genot om naar te kijken, de genegenheid spat van het podium af. In de relatie heeft Sofia de broek aan en ze laat zich niet zomaar iets vertellen, iets wat je ook terugziet in het karakter Shug (Aisa Winter). Deze laatste is vooral op seksueel gebied geëmancipeerd. Zij brengt bijvoorbeeld het lied, met veelzeggende titel, ‘ Vind het knopje’ ten gehore. Dit nadat Celie haar heeft toevertrouwt dat zij het in bed maar niets vindt met Mister (Perry Dossett). De zang wordt begeleid door een band, waarvan de trompettist, gitarist en saxofonist zichtbaar op het podium zitten. In echte blues/jazzstijl weten zij perfect de sfeer neer te zetten in ‘roaring 20’s style’.

Eenvoudig maar passend decor

Een volledig houten podium is de achtergrond van de musical. Dit klinkt erg simpel, en dat is het ook, echter wordt het decor echt tot leven gebracht door de cast door de cast. Tijdens het spelen worden attributen zo verwerkt dat het niet voelt alsof het podium op- en afgebouwd wordt. De aankleding komt pas echt tot zijn recht in de jazzclub scenes en dat komt vooral doordat het orkest daar ook een actieve rol in krijgt. Zo komen de hierboven genoemde muzikanten het podium op om mee te dansen en zingen als zangeres Shug optreedt in de club.

Er moet in korte tijd veel verteld worden en dat is wat de voorstelling verwarrend maakt

Verhaal gaat heel snel

De musical wil zo dicht mogelijk bij het originele verhaal blijven. Er moet dus in korte tijd veel verteld worden en dat is wat de voorstelling verwarrend maakt. Waar je in een film de hoofdrolspelers ‘ouder’ ziet worden komt dat op toneel toch minder goed over. Dit wordt in de liedjes en het spel een beetje opgelost, alleen is het daardoor moeilijk de aandacht erbij te houden. Dat is jammer en maakt dat het gemis van de zussen wel hoorbaar, maar niet voelbaar is. Toch maken de cast, het decor en de band in dit geval veel goed en eerlijk is eerlijk: het is ook niet makkelijk om een film van meer dan 2,5 uur samen te vatten in één musical!

De musical The Color Purple is nog tot en met half januari 2019 te zien in de Nederlandse theaters. Kijk voor meer informatie en kaarten op de website van The Color Purple: colorpurplemusical.nl. 

Door Laura Winters

Foto’s: Wendy de Noier