Dial M for Murder
Fientje Beulemans is nog maar net tussen de biervaten verdwenen en daar komt Tony Wendice aan. De naam zegt je misschien niet veel, maar het is alvast te hopen dat je hem nooit aan de lijn krijgt want het zou wel eens een onplezierige verrassing met zich mee kunnen brengen. Dial M for Murder is de nieuwe Loge10 productie en is een krachtig stuk in het moord-repertoire!
IJzersterk
Tony lijkt nochtans de sympathie zelve te zijn. Vlotte gepensioneerde tenniskampioen en getrouwd met het mooiste (rijkste) meisje van de klas. Wanneer hij te weten komt dat Sheila hem bedrogen heeft, maakt hij plannen om haar te vermoorden zodat hij haar fortuin zou erven. Hij zorgt voor een huurmoordenaar en belt vanop een feestje naar huis zodat de moordenaar perfect weet waar ze is. Het plan loopt anders dan verwacht.
De sfeer van het stuk wordt versterkt door het decor en de kostuums, alles ademt “jaren ‘50” uit
Dial M for Murder ging 70 jaar geleden in première en de sfeer van deze Loge10 versie zou wel eens heel dicht bij de originele kunnen liggen. Je wordt terug gekatapulteerd naar de tijd van de grote detectiveverhalen en de Hitchcock thrillers. Dit stuk heeft de tand des tijds zeer goed overleefd, al zal de tekstuele opfrissing hier ook wel een aandeel in hebben. Het is geen modern flitsend stuk en dat is hier, in combinatie met de ijzersterke plot en dito cast, helemaal passend.
De cast presteert effectief zeer sterk. Iedereen geeft een aparte identiteit aan zijn personage. Zo is Marc Stroobants een vlotte, volkse Tony en valt ook zijn komische timing op. Andrea Croonenberghs geeft Sheila de houding van een dame van hogere komaf die geen idee heeft van wat er haar overkomt en enkel smelt voor haar minnaar Max (Maxine De Winne). Max is een mooie match voor Sheila, duidelijk meer geëduceerd dan Tony. Wouter Vermeiren is een lekker creepy moordenaar Lesgate. Eric Goris is voor zijn versie van politieman Hubbard de mosterd bij die andere grote regenjasdrager Peter Falk gaan halen, wat een goede keuze blijkt. Naast Tony zorgt Hubbard voor de komische noot zonder er expliciet naar op zoek te gaan.
De cast presteert effectief zeer sterk. Iedereen geeft een aparte identiteit aan zijn personage
De sfeer van het stuk wordt versterkt door het decor en de kostuums, alles ademt “jaren ‘50” uit. Als toeschouwer wordt je moeiteloos meegezogen in het leven van Tony en Sheila en kan je naar hartenlust meezoeken naar wat er nu allemaal gaat gebeuren. Komt Tony weg met moord? Ga naar Dial M for Murder om het te weten te komen!
Dial M for Murder speelt nog tot en met 26 juni te Antwerpen, in de rode zaal van het Fakkeltheater. Meer informatie & tickets vind je op www.loge10.be
Door Patrick Defort
Foto’s: Loge10