Doedadis

In het kader van het M.E.G.A.-project van de Belgische politie, werd er aan vzw Saltori gevraagd een theaterstuk te maken. M.E.G.A. staat voor Mijn Eigen Goed Antwoord en heeft tot doel de leerlingen van de derde graad van het basisonderwijs goede keuzes te leren maken bij allerhande risico’s die ze kunnen tegenkomen. Doedadis wil op dat vlak een omkadering creëren om te gebruiken in het voorziene lessenpakket rond M.E.G.A.

Krachtig theater

Doedadis brengt je het verhaal van twee jongeren: Ik en Gij. Ze leren elkaar kennen en terwijl Ik leeft binnen duidelijk afgebakende gedragsgrenzen, wil Gij die grenzen openbreken. Dat onbekende is verleidelijk en Ik stapt steeds verder uit de comfortabele veiligheid van duidelijke grenzen. Alles vervaagt en het is moeilijk om de vicieuze cirkel die Gij op gang brengt, te doorbreken.

Visueel is dit stuk zeer sterk opgebouwd. Duidelijke grenzen, het verleggen ervan, de onzekerheden van beide personages: alles heeft een visuele ondersteuning. Ook elke stap in de evolutie van Ik en Gij. De gebruikte taal is heel poëtisch en misschien net iets te moeilijk om zonder voorbereiding los te laten op 10-11-jarigen. Doedadis maakt gebruik van metafoor na metafoor, wat het heel rijk en krachtig maakt en een mooie kennismaking met echt theater kan geven voor jongeren. Door die rijkdom is dit stuk ook nog heel interessant voor volwassenen, dus zeker ook bruikbaar in het middelbaar onderwijs. Voor- en nabespreking blijft wel een aanrader om te verwerken en begrijpen wat er allemaal te zien is.

Jong, onbekommerd, maar toch met een complexiteit die van seconde tot seconde varieert

Hélène Kamers en Aaron De Veene zetten een zeer frisse Ik en Gij neer. Jong, onbekommerd, maar toch met een complexiteit die van seconde tot seconde varieert, net zoals de psyche van jongeren kan veranderen. Het verhaal is ook genuanceerd en geen goed-kwaad gegeven, maar geeft de mogelijkheid om ook een inzicht te creëren in de redenen van de andere kant. Extra materiaal om het M.E.G.A. lessenpakket te stofferen!

Er zijn enkele zwakkere momenten, waar het verhaal ineens een sprongetje maakt. Zo wordt het gebruik van de Ik en Gij namen niet constant aangehouden. Door de metaforen is er weinig houvast voor jongere kinderen om in het verhaal te blijven, dit kan hier en wat extra houvast gebruiken, zij het tekstueel, maar ook visueel. De verschillende duidingsmomenten door de personages zelf zijn hier al een grote hulp!

Meer dan een omkadering voor het M.E.G.A.-project, is dit ook een knappe theatervoorstelling

De geziene opvoering van Doedadis was een eerste prospectievoorstelling. Het is een mooie diamant geworden, die hier en daar een beetje polijsten nodig heeft. Alles is aanwezig en kan zonder twijfel omkaderd worden, zodat elke klas van het vijfde leerjaar tot derde-vierde middelbaar er heel veel kan uit leren. Meer dan een omkadering voor het M.E.G.A.-project, is dit ook een knappe theatervoorstelling, twee vliegen in een klap!

Voor meer informatie rond deze (school)voorstelling kan je terecht op : Doedadiseducatief@gmail.com

Door Patrick Defort

Foto’s: Productie